ANG DEMOKRASYA NG PILIPINAS, SI
DUTERTE, KRIMINALIDAD AT TERORISMO
Ni Apolinario Villalobos
(Ang post na ito ay sa TAGLISH
AT WALANG ENGLISH TRANSLATION)
Sa isang demokratikong bansa ay
may mga grupong nagtatagisan ng lakas upang ang mananaig o mananalo ay siyang
magkokontrol sa pagpapatakbo nito. Mapalad ang mga bansang “matured” ang mga
pulitiko kaya ang mga talunan ay tinatanggap ang pangyayari kahit hindi bukal
sa kanilang kalooban ang pagbati sa mga nanalo.
Minadali ang pagtanim ng
demokrasya sa Pilipinas na kinopya sa Amerika. Dahil diyan, matatawag na pilit
sa pagkahinog ang kasarinlan ng Pilipinas. At, dahil pa rin diyan, sa
Pilipinas, walang kandidatong natalo, sa halip ay dinaya daw ng nanalo.
Nagtatagisan ng galing ang mga uupong pinuno at gusto nilang maalala sila
pagbaba nila kaya ang mga proyekto ng pinalitang administrasyon kahit anong
galing ay winawasak upang palitan ng bagong nakaupong pinuno at may tatak pa ng
initial ng pangalan niya.
Sa Pilipinas, sa halip na
magtulungan ang mga nanalo (majority) at mga kaalyado ng mga natalo (minority),
sila ay nagsisilipan ng mga pagkakamali kaya sa halip na sumulong ang bansa,
ito ay napipigilan sa pag-usad. Kahit anong ganda ng layunin ng proyekto ng
nakaupong pinuno, ito ay pilit na kinukulapulan ng putik ng kontra-partido
upang palabasing mali siya. May mga nagbabayad pa sa ilang tauhan ng media
upang tumulong sa pagpapakalat ng mga negatibong ulat tungkol sa nakaupong
pinuno.
Tama lang na may mga taong
dapat “magbantay” sa nakaupong pinuno, pero ang hindi maganda ay ang kawalan na
ng katuturan sa mga ginagawa ng kontra-partidong pagsabotahe kaya nadadamay ang
taong bayan at bansa sa kabuuhan nito. Ang isang paraan ay ang pagpipilit sa
nakaupong pinuno na ilahad ang lahat ng kanyang mga “strategies” kahit
magreresulta ito sa pagkawasak ng seguridad ng bansa. Ito ay pagpapakita ng
kawalan ng tiwala sa namumuno dahil ayaw nilang bigyan ng pagkakataong
magpakita ito ng kanyang kakayahan. At, kapag nagtagumpay ang mga naninira sa
kanya pero nakadamay naman sa kapakanan ng buong bansa, siyempre, masisisi ang
nakaupong pinuno dahil siya ay nabigo, yon nga lang ay sa maduming paraan.
Laganap pa rin sa ibang bansa,
kahit ang makapangyarihan ay laganap pa rin ang kriminalidad at droga, at nalulusutan
ng mga terorista…yan ay sa kabila ng kakayahan nila sa pagsugpo….Pilipinas pa
kaya? Ang “due process” na isang instrumento ng demokrasya ay inabuso ng mga
utak ng krimen at maka-kaliwa. Dahil sa nabanggit, ang kriminal ay ni hindi
nakakatapak sa kulungan dahil may mga padrino na nagbabayad ng pansamantalang
paglaya. Ang mga human rights groups ay humaharang sa mga hakbang ng otoridad
tuwing may gagawin laban sa mga kriminal at terorista….dapat kasing
isaalang-alang DAW ang kanilang “pagka-tao”…hindi naisip ng mga grupong ito ang
mga epekto ng ginawang kabalbalan ng mga tinuturing na anay ng lipunan.
Sa ganang ito, kung ilalahad ni
Duterte ang lahat ng strategy o paraan niya sa pagpuksa ng mga kriminal at
terorista, paano pa siyang magtatagumpay dahil malalaman na ng mga kalaban ang
mga gagawin niya? Ano man ang plano ni Duterte
ay siya lang ang nakakaalam…KARAPATAN NIYA YAN BILANG PRESIDENTE. Halatang
nag-iingat siya dahil ang “demokrasya” na umiiral sa Pilipinas ay mistulang
nagahasa…luray-luray…lupaypay… kaya hindi maaasahang makakapagbigay ng
proteksiyon lalo na sa mga taong may mabuting layunin…higit sa lahat ay sa mga
naghihirap na taong bayan na madaling mahikayat upang gumawa ng masama.
Kung may karapatan ang
mga kalaban ni Duterte sa paggamit ng “due process”, lalo siyang may karapatang
hindi magbunyag ng mga binabalak niya dahil malalagay sa alanganin ang
seguridad ng buong bansa….UNAWAIN SIYA BILANG PRESIDENTE NG PILIPINAS DAHIL
IBINOTO SIYA NG MALAKING BAHAGI NG MAMAMAYAN NG BUONG BANSA, HINDI NG IILAN
LANG….YAN ANG DEMOKRASYA…DAPAT MAGRESPETUHAN….HUWAG MAGPAIRAL NG PANSARILING
KAPAKANAN…ANG BAWAT LAYUNIN AY DAPAT PARA SA KAPAKANAN NG NAKARARAMI.