LAMBAYONG

Ni Apolinario Villalobos

Sa tunog pa lang ng pangalan kung banggitin

Exotic na ang dating, mahiwaga pa kung isipin

Sinaunang bayan na saksi sa isang kasaysayan

Ng malawak na emperyo sa ka-Mindanawan.

Napapaligiran ng malawak, matabang lupain

At noon ay mga gubat, maaliwalas sa paningin

Sagana sa mga hayop, sa kalawaka’y mga ibon

Subalit nawala dahil sa pagbago ng panahon.

Nagkanlong ng mga dumayo mula sa Visayas

Na ang pagsisikap ay nag-iwan ng mga bakas

Nagsimula sa pusod ng minahal na Lambayong

Hanggang sa New Passi, barangay ng Tacurong.

Mula sa Midsayap tumagos sa kanya ay daan

Tungo sa Makar, pantalang malalim ng GenSan

Nang sa bayan ng Tacurong ito’y tumagos naman

Naging highway na ito at ipinangalan kay Alunan.

Nadugtong siya sa Buluan sa  bahagi ng Silangan

Tumagos sa Kipolot ang matalahib na mga daan

Umabot sa Sambolawan na  ngayon ay Quirino

Sentro ng masaganang kalakalan o mga negosyo.

Biniyayaan siya ng mga bukal ng matamis na tubig

Nagpapawi ng uhaw at sa kapaligiran ay nagdilig

Kaya’t masaganang ani ay hindi mapapasubalian

Mula sa mga nagluluntiang palayan sa kapaligiran.

Hindi lang mula sa kalikasan ang kanyang yaman

Pati na rin sa masisipag, mababait na mamamayan…

Lambayong, tungo sa kaunlara’y umaarangkada

Sa bilis ng pagsulong tila wala nang hahadlang pa!