Showing posts with label Department of Budget and Management. Show all posts

Ang SONA Ni Pnoy/28July2014

Ni Apolinario Villalobos

Ito na… ito na naman ang SONA ni Pnoy

Mga makikinig, nakaismid, nagkukuyakoy

Palagi na lamang ganito ang nangyayari

Dahil nakakaantok uli, kanyang masasabi.

Taun-taon, nagwi-wait nito, mga senadora

Na sa red carpet, animo sila’y nagrarampa

Pakapalan ng make-up, pataasan ng takong

Sa paglakad nila, naka-ungos, pangong ilong.

Ang SONA ni Pnoy, ginagastusan ng malaki -

Milyones, pero mga kaalyado, “no” ang sabi

Mga hangal, ‘di na nahiya sa kanilang sarili -

Sa kapal ng mukha, nawalan na ng identity!

Inaasahan, say ni Pnoy ay hindi siya kawatan

Dagdag pa, mga ginawa niya sa buong bayan

Pero noon pa man ay ‘di na siya pinaniwalaan

Sampu ng kanyang mga kaalyado at *kabarilan.

Sasabayan siya ng mga ikakalat na mga rally

Gagawin ng mga manggagawa’t estudyante

Ipapamukha kay Pnoy, ang mga pangyayari –

Mga tunay, hindi kathang-isip, at hindi hinabi.

Ipapakita ni Pnoy ang galing sa pagtalumpati

Na bebetsinan ng kanyang matamis na ngiti

At ang inaasahang hindi makalimutang masabi

Ay ang panduduro kay Aling Gloria ng mga sisi.

Inihandang pagkain, halos 1K daw ang halaga

Ito yong gastos sa bawa’t kakain na bisita nila

Fried chicken lang daw at ilang mga chicheria

Payak na paghahanda lang daw ayon sa kanila.

Ang kongreso ay binihisan din ng panibago kuno

May bagong kulay, pati mga aircon units ay bago

Mga kung anu-ano pang kaitsengan ang dinisenyo

Kung susumahin, kinita kaya ng ilan ay…magkano?

Sabi ni Juan, puro salita…ampaw at walang laman

Yan ang SONA na darating ay dapat nang asahan

SONA na dapat sana ay isang magandang balitaan

Subali’t inabuso’t ginamit para sa mga kayabangan.

Ang inaasahang marinig, ni isang kataga, ‘di masambit

Sa baya’y nagpapagalit, sa damdami’y nagpapangitngit

Akala ng Pilipino, kaunlaran sa bayan ay kanyang bitbit

Wala pala, dahil si Pnoy ay  “presidenteng hinog sa pilit”.

Kaya sa SONAng darating, ihanda ang tenga sa paninisi

Kung may marinig na nakakahayblad, just take it easy

Dahil alam na rin nating lahat kung ano ang mangyayari

Makinig at palusutin sa tenga, mga ampaw na masasabi!

Asahan pa rin sa SONA, nakakabinging mga palakpakan

At mga hiyawan ng kanyang mga classmates at kaibigan

Siguradong mayroong magta-thumbs up at magsisipulan

At yong mga sagad sa butong sipsip, ay baka mag-iyakan.

Thank you…thank you, mula kay Pnoy ay yan ang isasagot

Sa mga taong papalakpak sa talumpati niyang nakakabagot

Pero sa Pilipinong ang buhay, hirap at gutom ang nakabalot

Ang ilang oras niyang pagpapapogi ay mistulang bangungot!

Mabuhay ang Pilipino!

Kahi’t gutom, pinipilit tumayo

Mabuhay ang Pilipino!

Ayaw nang yumuko sa mga manloloko!

Moro-moro sa Senado

Ni Apolinario Villalobos

Tulad ng inaasahan, walang magandang paliwanag ang narinig mula kay Sect. Florencio Abad nang humarap siya sa Senado noong July 24, 2014. Naging moro-moro and sinasabing “hearing”. Una, muntik nang makalimutan ang SOP na  panunumpa ng mga resource speakers kung hindi pinuna ni Sen. Nancy Binay, paniguro lang siguro niya nang ibigay na sa kanya ang pagkakataon upang magtanong. Puro pambabara ang ginawa ni Binay kay Abad na halatang puro palusot ang sagot sa mga tanong, lalo na sa mga hindi nakasama sa listahang dala niya. Lalong nabara si Abad sa isyu ng COMELEC na pinangangalandakan ng presidenteng malaki ang naging pakinabang sa DAP.

Parang scripted ang nangyari dahil tuwing mahalatang ipit na ipit na si Abad, sumasabad naman si Sen. Franklin Drilon at Sen. Bam Aquino, pinsan ng presidente, at iba pang senador, at nagtatanong kunwari, pero mga leading questions naman, na ibig sabihin, ang mga sagot sa tanong ay nakapaloob na dito…malaking tulong nga kay Abad kung may nakalimutan man siyang isagot.

Nagkabistuhan sa hindi umusad o pumalpak na mga proyekto ng DOTC kaya nagmukhang kawawa sa harap ng TV camera si Sect. Abaya. Nabulgar na walang nangyari sa pinagmamalaki nilang “improvement” ng NAIA 1, kaya inamin na lang na “pagpapaganda” lang pala ang ginawa sa NAIA 1. Kaya pala ang ginawa, pintura dito pintura doon lang. Kaya hanggang ngayon, mainit pa rin dahil ang mga aircon ay pupugak-pugak pa rin. At ang lalong nakakahiya, ni hindi nila na-check ang septic tank na umapaw last week lang. Kaya nadagdagan ang bansag sa NAIA 1…hindi lang pinakapangit, kundi pinakamabaho pa sa buong mundo! Ang mga proyekto ng DOTC nabistong puro minadali dahil pinabadyetan na kahit wala pang maayos na pagsasaliksik, kaya ultimo simpleng right of way sa ilan ay nagpaantala, hanggang sa tuluyang bawian “daw” ng budget. Gutso lang yatang ipamayagpag sa publiko na may mga proyekto, na yong iba sinimulan subalit natigil, yong iba hanggang plano lang pala subalit may mga press release na…style na bulok.

Ang Department of Health na akala ng mga Pilipino ay matino ay malasado din pala sa paggawa ng plano, kaya pala maraming mga Pilipinong namamatay na lang kahit sa simpleng sakit na pulmunya dahil walang gamot at hindi ma-confine sa ospital. Si Binay mismo ang nagsabi na ilan sa ospital na binisita niya nagkukulang sa kama. Sa isa nga daw, tatlong kapapanganak lang ang nagsi-share sa iisang kama. Sa totoo lang, kulang ng rural workers dahil may mga barangay na nagsi-share sa serbisyo ng midwife o nurse, ibig sabihin, pinaglalagare ang mga rural workers dahil sa kakulangan nila. At ito ang bomba….binigyang halaga ng DOH sa budget nila ang “steam cell” study! Walang gamot at nagkukulang ng rural workers, kulang sa kama ang mga government hospitals, pero ang DOH may malaking budget para sa steam cell! At ang dahilan ng kagalang-galang na Ona, ginawa ito upang makasabay ang Pilipinas sa ibang bansa na gumagawa ng kahalintulad ng pananaliksik! Kung ganyan ang takbo ng isip ng mga secretary ng gobyerno, wala ngang kapupuntahan ang Pilipinas! Ang daming ordinaryong sakit at malnutrition na dapat atupagin, pero ang binigyang halaga ay ang “steam cell” na bago sa pandinig ng maraming Pilipino.

Ito ang matindi…sa kabila ng pagkakaroon ng “savings” ng Commission on Audit, binigyan pa sila ng DAP na pambili ng mga kotseng mamahalin. Mismong namumuno ng COA ang umamin noon pa at inamin din ni Abad sa hearing, at ang sabi niya, hindi isinali sa listahan dahil “5 million lang”. Sa nangyari, nagkaroon ng utang na loob ang COA sa office of the President, kasama na diyan ang mga ahensiya, lalo na ang DBM. Paano ngayon magkakaroon ng matinong audit sa kanila? Ang tawag ko diyan “influence buying”.

Tapos na ang desisyon ng Supreme Court, nagsalita na si Pnoy ng kung ilang beses, kaya ang ginawa ni Abad ay inulit lang nang may kaunting detalya na hindi naman nakatulong dahil nangako uli na magbibigay ng isa pang listahan ng mga iba pang ginamitan ng DAP – na matagal na ngang hinihingi sa kanya. Kaya ano pa ang dapat niyang patunayan? Lalo lang silang nadiin dahil sa kawalan niya ng sagot sa mga tanong ni Sen. Binay.

Napatunayan ng Moro-moro sa Senado na talagang guilty ang ibang senador na tumahimik na lang. Ang sabi ng isang radio broadcaster, halatang-halata ang pagka-guilty ni Drilon. Mayroon ding maingay sa Kongreso, nagpipilit kunwari na bumabatikos upang pagtakpan ang pagkadawit niya sa DAP anomaly…at malaki ang nakuha niya!

Ito ang Pilipinas ngayon: Ang presidente, malaki ang natapyas sa kredibilidad, nahatak niya dito ang kanyang mga alalay na mga secretary.  Nagkakahawaan ng virus ng kawalan ng tiwala at corruption. Nahawa ang mga secretary na akala ng mga Pilipino ay kagalang-galang at walang bahid ng katiwalian…ang tinutukoy dito ay sina Ona ng DOH at Abaya ng DOTC. Ano pa ang aasahan ng taong-bayan ngayon?