Showing posts with label opportunism. Show all posts

Faces of Exploitation

By Apolinario Villalobos

Exploitation can be viewed as the twin of greed. In the biblical legend about the garden of paradise where God put Adam and Eve with the latter created out of the former’s rib, the serpent exploited the curiosity of Eve, and the latter exploited the submissiveness of Adam who readily gave in to her prodding…that is how my simple understanding goes. All of these resulted to their being driven out of the paradise….the beginning of exploitation and betrayal of trust.

Today, exploitation has so many faces that the world practically throbs with it. From the moment a baby is born, exploitation is already doing its thing. For the mothers who prefer to have a comfortable delivery, they are charged by hospitals enormously and they are left with no choice. Mothers who deliver babies in the confine of pushcarts are left with no choice but buy expensive basic infant needs. When babies are supposed to be given a secured spiritual foundation, parents spend for their baptism. For the children to grow, supposedly, on nutrients, parents buy food from opportunistic merchants.

While the world throbs with exploitation, man breathes it. Practically, everything that man does is tainted with exploitation. Survival of the fittest has become the norm of life. If one is weak, he gets trod on by the strong. So now, we see weak countries that are overly dependent on economically strong ones. The more, that this disparity has become vicious with the strong ones aligning themselves to better exploit the weak.

No amount of hypocritical “assistance”, be they in the form of food or finances can hide the true intention of the “helpful big brother” countries. While they extend their right hand, their left hand behind them has crossed fingers. The purse of solace, being handed out, on the other hand, has a long string attached to it. “Grants” are debts that are contracted between the haves and the haves-not, renewed just before they are paid out, leaving the latter in the helplessness of seemingly eternal indebtedness. These are the two kinds of nations in the world today. The United Nations seems to play the role of a guarantor to ensure that this exploitation goes on.

At the rate the deterioration of peace and man’s morale values are going, thanks to the machination of the few strong nations, the world may eventually be “united” under them. Strong manifestation of this direction can be clearly discerned around us.

Ang Pagpapakatotoo

ni Apolinario Villalobos

Hindi kailangang magkunwari ang isang tao upang magkaroon ng kaibigan, kahit pa best friend. Kung ano ang tunay na katayuan sa buhay, ito ang dapat ipakita sa mga kaibigan.

May isa akong nakilala noon sa isang okasyon na ang impresyon ko ay mayaman, dahil may kotse, at ang mga damit ay hindi ang mga tipong nabibili sa sale o bargain section ng department store. Magaling siyang magdala ng iba pang burloloy sa katawan, hindi trying hard ang dating. At, sa maliitang umpukan na inuman, siya palagi ang taya sa gastos. Subalit ni minsan ay wala siyang inimbita sa kanilang bahay kahit sinuhestiyon na namin ito upang makatipid.

Sa isang hindi maiwasang pagkakataon, nagpatsek siya sa akin ng mga dokumento na kailangan niya sa kanyang trabaho…kailangang i-edit. Dahil emergency, isinama niya ako sa kanyang bahay. Doon ko nalaman na isang maliit na kwarto ang inuupahan niya, kasama ang asawa at dalawang anak, walang sariling kubeta at importanteng refrigerator. May computer siya pero lumang modelo. Ang kotse ay pinaparada niya sa harap ng barangay hall, isang bloke mula sa kanila, dahil eskinita ang daanan papunta sa tinitirhan niya na entresuwelo lang ng isang lumang bahay.

Nang magawa ko ang mga papeles, nagpasalamat siya sa akin at bibigyan sana ako ng bayad. Subalit tinanggihan ko, sa halip ay may hiniling ako. Nang tanungin ako, diretsa kong sinabing magbago siya. Akala ko magagalit sa sinabi ko, hindi naman, yumuko at tumahimik. Sinundan ko ang sinabi ko ng paliwanag na hindi niya kailangang “bumili” ng kaibigan. Dahil kaya naman ng suweldo niya, sinabihan kong lumipat ng tirahang maayos para sa kapakanan ng mga bata.

Mahigit isang buwang hindi namin siya nakita, kaya maraming naghanap sa kanya dahil nawalan nang maglilibre ng alak. Isang araw nakatanggap ako sa kanya ng text, may ipapagawa daw uli at magkikita kami sa isang lugar, ibinigay ang address na pinuntahan ko. Isa palang maliit na apartment sa Pasay. Nakalipat na pala. Ang ginawa niya ay ibinenta ang kotse upang magamit ang pera sa paunang bayad at deposito, ang natira itinabi para sa emergency.

Pagkatapos kong batiin sa bagong buhay niya, sinabi niya na noon pa pala niya gustong tumigil sa pagporma pero natatakot siyang mawalan ng kaibigan kaya panay ang gastos niya sa inom upang hindi sila mawala. Mula noon ay hindi na siya nagpakita sa kanyang mga “kaibigan”.

Dapat mag-ingat sa pagpapakita ng hindi totoong pagkatao dahil ikakapahamak lang ito. Gagamitin din ang ipinakitang impression na batayan ng iba upang makapag-abuso. Ang iba ay nakikidnap dahil akala ay mayaman kaya itinuturo sa kakutsabang kidnaper. Yong iba ay isinasangkalan sa mga kagipitan dahil ang akala ay may kayang makatulong sa pamamagitan ng pera na wala naman pala. Yong iba ay sinasakripisyo ang panahon para sa pamilya para lang maipakitang marunong silang makisama kaya halos hindi na maipagluto ang mga anak at asawa.

Ang tunay na kaibigan ay hindi kailangang bilhin sa pamamagitan ng pera at sobrang pakisama. Lulutang ang tunay na pakikipagkaibigan kung ang samahan ay walang bahid ng pagkukunwari at taos sa puso ang pinapakita.