Mga Dapat Iwasan ng mga Nagpo-promote

Ng Turismo at Nagsusulat tungkol Dito

Ni Apolinario Villalobos

Pagdating sa turismo, dapat ay nakikipagtulungan sa isa’t isa ang lahat ng mga Pilipno, karaniwan mang mamamayan o mga opisyal ng pamahalaan. Dapat ay hindi nagpapaligsahan kung aling festival ang pinakamaganda, kung aling baybaying dagat ang may pinakamaputing buhangin, kung aling delicacies ang pinakamasarap, etc. Kung may competition sa street dancing, dapat ituring lang ito na simpleng katuwaang kumpetisyon, kaya nga ang mga sumasali ay iba ang pinapakita kaysa sa actual na street dancing.

Ang dapat na mangyari ay magkanya-kanya ng promote ng sariling touristic come-ons nang hindi nagbabanggit ng ibang bayan upang maiwasan ang paghambing. Masakit sa mata ang mga blogs na nagsasabing “….mas maganda ang “Iloilo Dinagyang” kung ikumpara sa “Cebu Sinulog” o sa “Antique Binirayan” o “Kalibo Ati-Atihan”. HAYAANG MGA TURISTA ANG MAGHUSGA.

Sa bagay na ito dapat mag-ingat ang mga nagkukunwaring mga blogger na mahilig magkumpara ng mga napuntahan at nakita nila. PWEDENG IKUMPARA ANG SERBISYO AT KALINISAN O KADUMIHAN NG TINIRHANG HOTEL O PENSION HOUSE….BUT NEVER ANY FESTIVAL OR NATURAL ATTRACTIONS, DAHIL MAY KANYA-KANYA SILANG KATANGIAN. SAMANTALANG ANG SERBISYO NG TOURISTIC FACILITIES AY MAY “STANDARDS” NA DAPAT SUNDIN.

HINDI RIN DAPAT IKUMPARA ANG MGA PAGKAIN DAHIL SA TINATAWAG NA “LOCAL VERSIONS”. HALIMBAWA AY ANG “DINUGUAN” DISH….DAHIL IBA ANG VERSION NG BICOL, IBA RIN SA ILOILO, ILOCOS,  KATAGALUGAN, AT CHRISTIAN MINDANAO. ANG “PINAKBET” AY GANOON DIN, PATI ANG IBA PANG LUTUING PILIPINO. KAHIT ANG SIMPLENG TORTANG TALONG AY IBA-IBA RIN ANG VERSION. KAYA, ANG DAPAT GAWIN AY I-DESCRIBE LANG KUNG ANO ANG NATIKMAN…HUWAG IKUMPARA SA IBA PANG NATIKMAN NA.

Ang inaasahan ngayon ng Pilipinas upang kumita maliban sa pag-attract ng investors, ay ang turismo. Kung “maghihilahan” ang iba’t ibang lalawigan at rehiyon, patuloy na magiging kulelat ang Pilipinas na napapag-iiwanan na ng iba pang bansa sa timog silangang Asya, tulad ng Malaysia, Thailand, Indonesia, Myanmar at Vietnam. Naipakita ng mga nabanggit na bansa maliban sa Thailand, Malaysia at Indonesia na hindi kailangang magkaroon ng nagtataasang skyscrapers upang makahatak ng mga turista. Streetfoods na likas sa diet ng mga tao ang hindi nila ikinahihiyang ibandila sa ibang bansa kaya natugunan nila ang gusto ng mga foreign tourists na makadanas ng “exotic adventure”. Maliban diyan ay nagpapakita rin sila ng makulay nilang kultura, hindi ang mga “hiniram” o ginaya sa mga Amerikano o Tsino.