Katangahan ng isang Iskolar ng Bayan KUNO

Ni Apolinario Villalobos

Sabi ng isang “iskolar ng bayan” KUNO na tuwang-tuwa dahil sa pagpirma ni Duterte ng scholarship program para sa tertiary level, “SIGURADONG MAKAKATULONG ANG ISANG EDUKADO SA BAYAN”…TANGA SIYA!...MAKITID ANG ISIP AT MAIKLI ANG PANANAW!

Hindi guarantee ang edukasyon para makatulong ang isang Pilipino sa bayan. MARAMING OPISYAL NG BAYAN NA MGA MASTERS AT DOCTORS NG KUNG ANU-ANONG KAEK-EKAN NA TINAPOS SA MGA UNIBERSIDAD SA PILIPINAS AT IBANG BANSA ANG NAGING DAHILAN NG PAGHIHIRAP NG BAYAN DAHIL SA KANILANG KORAPSYON. SA SOBRANG DUNONG O INTELLECT, NAGKAROON SILA NG IDEYA KUNG PAANONG MANGURAKOT AT MAGPALUSOT KAPAG NABISTO. MARAMI RING NAGDODOKTOR-DOKTORAN SA KUNG ANONG LARANGAN GANOONG BINILI LANG NILA ANG TITULO….MGA KAPALMUKS!

Nakalimutan ng taga-UP pa naman na IBA’T-IBANG URI ang pagtulong sa bayan, hindi lang ang pag-upo sa aircon na opisina. Diyanitor man o security guard o pulis o sundalo o messenger o driver o matadero o tindera o manikurista o barber, etc. ay nakakatulong din sa bayan. Ang mga iyan ay maituturing ding mga haligi ng ekonomiya ng bayan. ANG MGA ISKOLAR NG BAYAN KUNO…GUSTO AY MGA PANG-OPISINANG TRABAHO LANG!...SINO SA KANILA ANG GUSTONG MAGING MEKANIKO NG SASAKYAN O COMPUTER TECHNICIAN NA MADALING PAGKITAAN?...WALA!!!!! ANG GUSTO NG MGA HANGAL NA ITO AY NAKA-HIGH HEELS SILA O NAKA-KURBATA KAPAG PUMASOK SA TRABAHO.

Ang matindi pa, ang mga iskolar kuno ng bayan ay walang utang na loob dahil sa halip na tumulong kay Duterte ay sumasama pa sa mga TRYING HARD o NAGMAMAANG-MAANGAN NA MGA KOMUNISTA KUNO UPANG MAG-INGAY SA KALSADA AT MAGBATO NG PINTURA SA U.S. EMBASSY…LALO’T HIGIT AY MAGKONDENA KAY DUTERTE DAHIL SA PROGRAMA NIYA LABAN SA DROGA NA ANG LAYUNIN AY MAILIGTAS SA KAPAHAMAKAN ANG MGA KABATAAN! SILA AY MGA NAGKUKUNWARING MATATALINO PERO UTAK IPIS NAMAN NA ANG GUSTO LANG AY MAKI-RIDE ON SA KUNG ANO ANG USO. Kaya, kung tutuusin ANG KARAMIHAN SA KANLA AY HINDI KARAPAT-DAPAT NA GASTUSAN NG PERA GALING SA BUWIS NA ANG KATUMBAS AY PUYAT, PAGOD AT PAWIS NG ORDINARYONG PILIPINO NA NAGHIHIKANOS DIN SA BUHAY.

Dapat sa scholarship program ay gawing “study now, pay later plan”…meron na yata nito pero hindi lang naipapatupad ng maayos kaya pumalpak. Dapat papirmahin ang mga gustong mag-avail upang mapilitan silang magbayad sa gobyerno kapag nakakita na ng trabaho. Kapag hindi nila ginawa ay ipatanggal sila sa trabaho upang magkaroon ng leksiyon. Kung nakapasa sila sa programa, dapat din silang palinisin ng kalsada tuwing walang pasok o di kaya ay papuntahin sa slum areas upang magturo sa mga bata.

Ang hirap din sa mga iskolar kuno na ito, ang yayabang pa! Nabisto tuloy na hindi lahat sa kanila ay mahihirap, lalo na ang pumapasok sa UP dahil ang requirement lang ay makapasa sa exam. Ang habol nila sa UP ay prestige. Masabi lang na graduate sa UP, kahit pasang awa ay solve na sila. Kung may interview man bago maka-avail ng scholarship,  hindi rin siguradong epektibo….ang dapat ay masinsinang background check (BI). Ngayon, kapag ipinilit ang BI requirement, siguradong magrereklamo ang mag-iimplement ng scholar program dahil sa kakulangan ng mga taong gagawa nito. So, balik na naman sa sisihan kapag pumalpak ang programa tulad ng nangyari sa 4Ps na hindi lahat ng beneficiary ay mahihirap kundi malalakas lang sa Barangay na siyang nagbibigay ng recommendation sa DSW.

Sa bandang huli, hindi maso-solve ng scholarship program para sa tertiary level ang problema sa edukasyon. ANG DAPAT NA TUTUKAN AY ANG NAPAKABULOK NA SISTEMA KUNG SAAN AY KASAMA ANG MGA DISPALINGHADONG TEXTBOOKS NA KARAMIHAN AY MARAMING MALI AT GINAWANG WORKBOOKS KAYA HINDI NA NIPAGAGAMIT SA IBA PAGKATAPOS NG PASUKAN. ANG DAPAT GAWIN AY IKULONG ANG MGA NAGKUKUTSABAHANG CHED AT DECS OFFICIALS AT MGA PUBLISHERS….PERO DAHIL WALANG GINAGAWA TUNGKOL DITO, TULOY ANG PAGDURUSA NG BAYAN!