Ang Pinsan Kong Lumpo Subalit Buo ang Loob at Matibay ang Pag-ibig sa Asawang Nagkasala
Posted on Sunday 3 April 2016
Ang
Pinsan Kong Lumpo Subalit Buo ang Loob
at
Matibay ang Pag-ibig sa Asawang Nagkasala
Ni Fernando
Sagenes
Lumpo ang pinsan kong si Soly (Soledad)
dahil napinsala ang kanyang gulugod (spine) nang siya ay madaganan ng isang
bahagi ng natumbang bahay nila noong bago pa lang silang nagsasama ni Caloy
bilang mag-asawa. Sa kabila ng lahat, hindi siya pinanghinaan ng loob, bagkus
ay nagsikap siya upang hindi umasa sa tulong naming mga kamag-anak niya.
Nagbukas siya ng maliit na tindahan na masuwerte namang lumago kaya mula sa
kita ay napaayos nila ang bahay nila sa Vasquez/Arevalo Compound sa Barangay
Real 2.
Nakabili din sila noon ng sasakyan na
ginagamit sa pamamakyaw ng paninda, pati isang motorcycle na ginamit ni Caloy para sa
mabilisang pamimili sa Imus at Zapote. Lalong higit, nakatulong din siya sa mga
kapatid niya at iba pang kamag-anak na kinakapos, at ginagawa pa rin niya
hanggang ngayon.
Sa kasamaang palad, nalihis noon ang landas
ni Caloy nang makiapid siya sa ibang mga babae, at ang kasukdulan ay nang hiwalayan
niya ang pinsan ko upang pumisan sa pinakahuling babaeng nakilala niya at
tumira pa sila sa hindi kalayuan sa amin. Ang bawal na relasyon ay humantong sa
paggawa ng hakbang ni Caloy na kamkamin ang bahagi ng conjugal property nila ng
pinsan ko. Mabuti na lang at nagkaroon sila ng kasunduan at kasulatan sa
Barangay na pumigil sa kanya upang huwag ituloy ang masama niyang balak.
Sa loob ng dalawang taon ay talagang nagtiis
si Soly at pilit na pinalampas ang lahat ng nangyari, kaya tuloy lang siya sa
pagsikap upang mamuhay na wala ang asawa na dapat sana ay umaalalay sa kanya
dahil sa kanyang kalagayan. Nariringgan pa rin siya ng malulutong niyang
pagtawa kaya bumilib sa kanya ang mga kaibigan at mga kapitbahay na nakakaalam
ng mga pangyayari.
Subalit, talagang matalino ang Diyos dahil
binigyan Niya ng dahilan si Caloy upang gumawa ng desisyon – ang bumalik sa
piling ng pinsan ko. Si Caloy ay na-stroke na naging dahilan ng matagal niyang
pagkaratay kaya napilitang bumalik sa piling ng pinsan ko. Pinagtiyagaan siyang
alagaan nito hanggang siya ay makaraos at kahit papaano ay makatayo at
makalakad kahit sa simula ay mahina ang kanyang pagkilos. Ngayon, maliban sa
kanyang pagkaputla, malakas na si Caloy na halos hindi na halatang nakadanas ng
stroke.
Samantala si Soly naman ay tuloy pa rin ang
pagiging masayahin. Sa paggising sa umaga, pagkatapos niyang mag-ayos ng sarili
ay pupuwesto na agad sa kanyang tindahan. Sa harap at kanang bahagi niya ay mga
nakabiting paninda na halos abot-kamay lang niya, pati ang butas sa screen kung
saan ay inaabot ang bayad sa kanya. Sa kaliwang bahagi naman ay ang kalan dahil
gusto niyang siya pa rin ang magluto ng pagkain nila. Nang umagang mamasyal
kami sa kanya, inabutan naming siyang nagpipirito ng talong at daing.
Sa unang reunion naming magkaklase sa Real
Elementary School, pinagtiyagaan ko siyang kargahin upang makadalo. Sa kabila
ng kanyang kalagayan hindi siya naghangad ng special na attention mula sa mga
dumalong kaklase. Normal na normal ang pagtrato namin sa kanya dahil hindi
namin siya itinuring na lumpo. Sa katuwaan namin dahil sa matagumpay na
pagkikita, nagpasya kaming mag-reunion uli agad, pero sa bahay na niya
gaganapin para hindi na siya mahirapan pa. Aayusin na lang namin ang maliit
nilang garahe na dating pinaparadahan ng kanilang jeep at motorcycle.
Maliban sa pagmamahal ay malaki ang respeto
ko sa aking pinsan dahil sa kabila ng kalagayan niya, noong tanungin ko kung
mahal pa niya ang asawa niya kahit iniwan na siya nito, ay walang kagatul-gatol
na sinabi niyang, “mahal ko pa rin siya kahit ano pa ang ginawa niya dahil
asawa ko siya sa mata ng Diyos”. Pinatunayan niya ang matibay niyang pagmamahal
nang alagaan niya ang kanyang asawa nang ito ay ma-stroke.
Discussion