Showing posts with label Real Dos. Show all posts

0

Ang Imahen ng "Lady of Guadalupe" ng Barangay Real 2 (Bacoor City, Cavite)....simbolo ng matibay na pananampalataya at pagkakaisa

Posted on Thursday, 15 September 2016

Ang Imahen ng “Lady of Guadalupe”
ng Barangay Real 2 (Bacoor City, Cavite)
…simbolo ng matibay na pananampalataya at pagkakaisa
Ni Apolinario Villalobos

Ang imahen ng Birhen ng Guadalupe ang itinuturing na isa sa mga may naipamalas na milagro sa mga mananampalatayang Kristiyano.  Ang imahen ay unang nakilala sa Guadalupe, Mexico dahil sa mga milagrong ipinamalas niya sa mga katutubo kaya ang mga Mehikanong kasama sa mga paglalayag ng mga galleon mula noong 1400s ay nagdadala nito upang maging “tagapagligtas” nila kung magkaroon sila ng sakuna sa karagatan.

Sa Pilipinas, ang unang nakilalang imahen ng Guadalupe ay ang nakaluklok sa Guadalupe Church, sa Guadalupe Nuevo, Makati City. Itinuturing din itong mapaghimala kaya maraming debotong dumadayo sa nasabing simbahan upang ito ay hingan ng tulong. Ang pinakapiyesta ng “Lady of Guadalupe” ay tuwing ika-12 ng Disyembre.

Sa Cavite, may imahen ng nasabing Birhen sa Barangay Real Dos, Bacoor City, sa maliit na subdivision ng Perpetual Village 5 at nakaluklok sa Multi-purpose Hall nito, na itinuturing nang “chapel” dahil dito rin nakaluklok ang iba pang imahen ng Birheng Maria at Hesus. Ang imahen ay donasyon ng mag-asawang Glo at Ed de Leon noong 2013 nang italaga ng parukyang San Martin de Porres ang nasabing birhen bilang patron ng nabanggit na barangay. Bukod sa imahen ng nasabing Birhen, ang mag-asawa ay nag-donate din ng imahen ng Itim na Nazareno, Christ the King, at mga gamit pang-Misa ng pari. Ang mag-asawa din ang nagpa-ayos ng mga sirang bahagi ng “chapel” at nagpalit ng pintura nito noong nabanggit na taon. Payak ang nasabing “chapel”, may kaliitan din subalit hindi hadlang ang mga kapintasang  ito upang umigting ang pananampalataya ng mga taong taga-barangay at mga karatig lugar na dumadalo sa Misa tuwing Linggo.

Mula nang mailuklok ang birhen sa nasabing barangay, kapansin-pansin ang pagkaroon ng dagdag sa bilang ng mga dumadalo sa Misa tuwing Linggo. Nagkaroon din ng dagdag- inspirasyon kaya lalong sumigla ang pagkilos ng mga religious crusaders ng Holy Face of Jesus na namamahala sa imahen. Ang grupong ito ang nagbubuklod sa mga mananampalatayang Katoliko na taga- loob at labas ng barangay dahil sa pinapakita ng mga miyembro na walang kapagurang pagdasal sa mga lamay sa pakiusap ng namatayan, pamumuno sa pagdasal ng novena at rosaryo sa kapilya tuwing Huwebes ng dapithapon, at pakikiisa sa mga pagtitipong ispiritwal sa parukya ng San Martin de Porres tulad ng paghahatid ng imahen ng Birheng Maria sa mga bahay na gustong magpabisita sa kanya. Ang lahat ng mga nabanggit ay ginagawa ng grupo sa ngalan ng sakripisyo dahil lahat sila ay nagkakanya-kanyang gastos kung may lakad o  tuwing may prusisyon sa parukya. Ang grupo ay pinangungunahan ngayon ni Lydia Libed, bilang Presidente. Nakikipag-ugnayan si Gng. Libed sa namumuno ng Pastoral Council ng Real Dos na si Emma Duragos, na nagsisilbi namang kinatawan ng parukya sa barangay.

Nakadagdag ng lakas na ispiritwal ng barangay ang chorale group ng mga kabataan at young adults na kumakanta tuwing may okasyon para sa patron at tuwing Linggo na araw ng Misa. Ang grupong ito na pinamumunuan ni Arianne Lorenzana ay madalas ding maimbita sa mga Misang idinadaos sa labas ng barangay. Ang tumatayo namang mother/adviser nila ay si Norma Besa na bukod sa nagpapakain sa mga miyembro tuwing may practice ay takbuhan din nila upang hingan ng payo. Hindi rin nagpapabaya si Norma sa pagkukusa ng tulong sa pagpalit ng mga bulaklak na alay sa patron at iba pang pangangailangan nito.

Umaagapay sa mga grupong nabanggit si Louie Eguia, presidente ng Perpetual Village 5 Homeowners Association, na ang pinagkakaabalahan sa kasalukuyan ay ang proyektong pagpapasemento ng harapan ng kapilya dahil sa dumadaming maninimba tuwing Linggo na umaapaw hanggang sa labas, bukod pa sa pagpapaayos ng bubong nito. Ayon kay ginoong Eguia, ang donasyon sa pagpasemento ng harapan ng kapilya ay manggagaling sa gobernador ng Cavite na si Jonvic Remulla, at ang pagpapaayos ng bubong ay manggagaling naman sa gaganaping “bingo social” na proyekto ng PV5 Homeowners Association. At tulad ng dapat asahan, ang maybahay niyang si Edna naman ang nagbibigay ng hindi matawarang suporta sa kanya sa lahat ng kanyang mga ginagawa, kasama na ang pag-follow up ng mga dokumento sa iba’t ibang opisina, para sa mga proyekto. 

 At sa abot naman ng makakaya ng Barangay Real Dos, ang Chairman nitong si ginoong BJ Aganus ay nakaalalay, mula sa pagbigay ng marshall tuwing magdaraos ng prosesyon at seguridad naman para sa iba pang mga kahalintulad na okasyon. Ang iba pang sakop ng patrong Lady of Guadalupe ng Real Dos ay ang Luzville subdivision, Silver Homes 1 and 2, at ang Arevalo Compound.

Ang nais kong ipakita rito ay ang maaliwalas na pakikipag-ugnayan sa isa’t isa ng mga grupo at opisyal sa Real Dos sa ngalan ng patron na “Lady of Guadalupe”, patunay na ang nagkakaroon ng pagkakaisa kung ang mga tao ay may matibay na pananampalataya na nagpapaigting ng respeto sa isa’t isa.


0

Time for Reckoning of Barangay Real 2 Council Accomplishments

Posted on Saturday, 6 August 2016

TIME FOR RECKONING
OF BARANGAY REAL 2 COUNCIL ACCOMPLISHMENTS
By Apolinario Villalobos

Aside from being the smallest barangay of Bacoor City, this political unit is also under the administration of BJ Aganus, who at forty one is the youngest Chairman. For sure he had a hard time adjusting because he took the place of the three-termer Vill Alcantara, who also did his best during his time.

Nevertheless, Kapitan BJ as he is called by his constituents and his council of Kagawad was not fazed by the challenge. I was around when the steel frame of the hall’s extension was assembled to become the roof of a multi-purpose open area. Not contented, he also had the Health Center wing improved. Not long after, a fiberglass flat-bottomed boat was also procured to be used during floods, and which proved very helpful. The barangay has its share of depressed area, an informal settlement along the creek just a few meters from Luzville subdivision.

The tiles of the second floor of the hall, used primarily for meetings was refurbished and while this was going on, he also requested for the concreting of the remaining portions of the Perpetual Villalge 5 streets.. On the other hand, the roofed basketball court which was initiated during the time of Vill Alcantara had its final phase completed during the early few months of Kapitan BJ. To secure the area covered by the barangay, the volunteers that comprise the contingent were regularly made to undergo briefings and seminars. To further the barangay’s security effort, CCTV cameras were installed at strategic points.

As the multi-purpose hall of Perpetual Village 5 proved to be a distance from other subdivisions, a facility for this purposed was constructed beside the basketball court of Silver Homes 1. I was informed that the basketball court will be provided with a roof, too, so that it can be used during the rainy season and together with the one beside the barangay hall, can also be used to provide accommodation to evacuees from flood-prone areas.

Since his assumption of responsibilities, Kapitan BJ and his council has also organized medical missions to serve the residents of the barangay and those from the neighboring Panapaan 7 as a gesture of goodwill. Much effort for this project was exerted by kagawad Pojie Reyes whose medical related occupation, contacted friends for their services. For one thing, the barangay chairman will never be forgotten for his effort in the release of certificates of award to the residents of the Padua compound.

All indications point to the effort of Kapitan BJ and his council in using to the fullest whatever meager budget the barangay has been provided with.

0

Mga Kuwentong Pagkaligtas sa "Stroke" na Dapat Tularan

Posted on Wednesday, 24 February 2016

Mga Kuwentong Pagkaligtas sa “Stroke”
…na dapat tularan
Ni Apolinario Villalobos

Kapag sinabi kong nakaligtas ang isang tao sa “stroke” na isang nakakabahalang sakit sa puso, ang ibig kong sabihin, siya ay naglalakad, nakakagamit ng isang kamay man lang, nakakakaing mag-isa, at hindi lamang nakaratay sa kama o wheel chair. Ang mga tinutukoy kong nakaligtas sa “stroke” ay sina Godo Melecion, Nelson Borromeo, Nani Dalisay, at Apiong Bunag – mga taga Perpetual Village 5 ng Barangay Real Dos, sa Bacoor City ng Cavite.

Hindi ko mapigilang magsulat tungkol sa kanila dahil nakita ko kung paano silang magsikap upang makapamuhay uli nang normal at may kabuluhan sa tulong ng kanilang misis, at lalo na ng disiplina. Nadanasan nila ang mga unang hakbang upang sila ay makaraos sa atake ng sakit, kaya tiniis nila ang nananalaytay na kirot ng “therapy” na ginawa sa kanila araw-araw upang hindi tuluyang mawalan ng lakas ang kanilang mga litid at hindi maging inutil ang mga ugat na dinadaluyan ng dugo, at pati na ang mga kasu-kasuan at buto. Mula sa pagkaratay ay pinilit nilang makabangon, at unti-unting makakawala sa animo ay pagkakatali nila sa kama.

Animo ay nagpaligsahan silang apat kung sino ang unang makakalabas ng bahay upang makapag- “walking- walking” na tawag namin sa exercise ng mga senior sa palibot ng basketball court. Unang nakita isang umaga si Nani. Makaraan ang ilang araw ay nakita si Nelson. Sumunod si Godo na mas gusto ang pag-ikot sa loob ng subdivision. Bandang huli ay nakita si Apiong na may baston, subalit nag-iikot pa pala sa dalawang subdivision bago dumiretso sa basketball court upang makipaghuntahan bago umuwi.

Sa kanilang apat, ang pinakamabilis na nakabawi ng lakas ay sina Godo at Apiong. Si Godo ay nakagawa na ng kulungan ng aso gamit ang hindi apektadong kamay, samantalang ang isang medyo mahina pa ay ginagamit na pangsuporta, at nitong huling mga araw ay nabuo niyang mapinturahan ang loob ng kanilang bahay, bakod at gate na bakal. Sa mga ginawa niya, katuwang rin niya ang kanyang misis na si Zeny.

Si Apiong naman ay nakaubos sa pagsibak ng mga sangang nakatambak sa likod ng bahay nila. Nagdidilig din siya kasama ang kanyang misis na si Bedi. Dating nagtitinda ng gulay sa palengke ang mag-asawa at ang pinagkitaang ito ang bumuhay sa kanila at nagpatapos sa pag-aaral ng kanilang mga anak, kaya hinanap-hanap ng katawan ni Apiong ang mga dating kilos na nakasanayan ng isang magbubukid.

Sina Nelson at Nani naman  ay mas gusto ang pag- “walking-walking” sa basketball court. Kahit hindi pa pumuputok ang araw, naglalakad na si Nani palibot ng basketball court hanggang sa siya abutin ng liwanag. Sinasabay naman ni Nelson sa pagsilip ng arawa ng kanyang paglalakad sa palibot ng court. Matiyagang gumigising ng maaga si Belen, asawa ni Nelson upang makapila sa bilihan ng pandesal at nagtitiyaga pa rin sa paghintay sa asawa na sinasabayan niya sa pagsawsaw ng tinapay sa kape. Ang asawa naman ni Nani na si Winnie ay hindi magkanda-ugaga sa paghanda ng almusal.

Ang kuwento ng apat na nakaligtas sa “stroke” ay pagpapakita ng pagsasakatuparan ng pinangakong pagsasama nila bilang mag-asawa habang buhay…wika nga sa Ingles ay, “for better or worse….till do us part”, at pagpapatunay na rin na ang disiplina at tiyaga ay napakahalaga upang malampasan ang pagsubok na dulot ng mga sakit na kung minsan ay nagiging sanhi ng kamatayan.

Ang mga tulad nila ang dahilan ng paminsan-minsan kung pag-post ng mga impormasyon tungkol sa tulong ng mga halamang gamot na nakikita lang sa ating paligid.








0

Malaking Sakripisyo ang Maging Chairman o Maging Iba Pang Opisyal ng Maliit na Barangay Tulad ng Real Dos (Bacoor City)

Posted on Thursday, 26 November 2015

Malaking Sakripisyo ang Maging Chairman O Maging  Iba Pang Opisyal
ng Maliit na Barangay Tulad ng Real Dos (Bacoor City)
ni Apolinario Villalobos

Hindi nakakapagpayaman ang maging opisyal ng isang maliit na Barangay, na ang pinaka-kunsuwelo ay kasiyahan namang nararamdaman dahil sa tulong na naibibigay sa mga ka-barangay.

Matapat na sinabi sa akin ni Barangay Chairman BJ Aganus (Real Dos, Bacoor City) na sa wala pang dose mil niyang suweldo, ang kabuuang sampung libo lamang ang kinukubra niya. Ang butal ay “iniiwan” niya sa pondo ng Barangay upang magamit na pandagdag sa mga gastusin tulad ng para sa kuryente at iba pa na wala sa regular payroll na binadyetan, subalit kailangan upang mapaganda ang operasyon nila. Ganoon din ang ginagawa ng mga Kagawad ng Barangay na kusang nag-aambagan din sa kabila ng kaliitan ng kanilang allowance. Hindi nila alintana ang sakripisyong nabanggit dahil nababawasan naman ng suportang binibigay ng kani-kanilang pamilya sa pamamagitan ng lubus-lubusang pag-unawa.

Ang nanay ni Kapitan BJ na si Aling Sofie ay umaming sa kabila ng katungkulan ng kanyang anak,  silang mag-asawa ay tumutulong pa rin dito. Isang umagang napadaan ako sa bahay nina Kapitan BJ ay natiyempuhan ko si Aling Sofie na nagpaunlak sa request kong samahan ako sa kagagawa pa lang, pero kulang pa rin sa gamit, na Multi-Purpose Hall ng Real Dos. Bilang isang ina, natutuwa siya na nagkaroon ng bunga ang katututok ng kanyang anak sa City Hall, upang magkaroon ng Multi-purpose Hall ang Barangay, kaya kahit sabihin pang damay siya sa sakripisyo ng anak ay okey na rin sa kanya. Natiyempuhan din namin ang “volunteer” na si Aling Amparing na siyang naglilinis ng kapaligiran ng Multi-Purpose Hall, kasama na ang basketball court na nasa harap nito. Wala siya ni pisong kabayaran, subalit dahil nakita niya ang kabuluhan ng maliit na gusali ay hindi siya nagpatumpik-tumpik sa pagkusa ng tulong sa abot ng kanyang makakaya na paglilinis tuwing umaga.

Nadagdagan din ang mga street lights sa Barangay Real Dos dahil na rin sa “pangungulit” ni Kapitan BJ sa city government, kahit pa ang naging resulta ay dagdag-bayarin sa kuryente na maituturing na malaking kabawasan sa budget ng barangay. Subalit naalala ko noong nabanggit niya na mas mabuti daw na nakikita ng mga taong nagagastos sa maayos ang pera ng barangay, kaysa naman daw nakatabi lang. Ibig sabihin, hindi baleng sagad ang gastos basta napapakinabangan naman agad ng mga tao ang pinagkagastusan.


Ipinapakita ng Barangay Real Dos ang kahalagahan nito bilang matatag na pundasyon ng lunsod ng Bacoor sa pamamagitan ng maayos na pamamalakad. At, pinapakita ring lalo ng mga opisyal ng nasabing barangay na hindi totoong lahat ng nagsisilbi sa bayan o sa madaling salita ay mga opisyal ng gobyerno ay korap…dahil sila mismo ay abunado at naghihirap. At, alam ko ring marami pang Real Dos sa iba’t ibang panig ng Pilipinas na sumasagisag sa tunay na kahulugan ng “tamang paninilbihan sa bayan”.