Ang Ulan
Posted on Friday 4 March 2016
Ang
Ulan
Ni Apolinario Villalobos
Biyayang bigay ay ginhawa sa nanunuyong
lalamunan
At nagpapalambot ng nagkandabiyak nang
kabukiran
Pagbagsak nito sa kalupaan mula sa nalusaw
na ulap
Dulot ay ginhawa’t pag-asa sa mga taong
nangangarap.
Sa bawa’t patak ng ulan, may mga namumuong
buhay
Nagkakaugat, sa lupa’y kumakapit at ayaw
humiwalay
Sa pag-usbong ng mga ito’y luntiang
paligid, dulot nila
Na sa iba pang nilalang sa mundo ang dulot
ay ginhawa.
Subali’t kung minsan, kanyang pagdating ay
may kasama
Hindi lang iisa, kundi dalawang masaklap na
mga sakuna
Dilubyo kung ituring dahil may umiihip,
malakas na hangin
At kung minsa’y baha na sa pag-agos, lahat
kayang dalhin.
Ginagamit din kaya ito ng Diyos upang ang
tao’y gisingin?
Mula sa kanyang kayabangan at sagad- butong
pagkasakim?
Nararapat lang yata dahil kung wariin ay
tila nakalimot siya
Sa Isang dapat ay pasalamatan…Diyos na
naglalang sa kanya.
Discussion