Ang Talumpati ni Pnoy Aquino sa Mamasapano Massacre Anniversary (25 January 2016)
Posted on Monday, 25 January 2016
Ang
Talumpati ni Pnoy Aquino sa
Mamasapano
Massacre Anniversary (25 January 2016)
Ni Apolinario Villalobos
Sa pagsalita ni Pnoy Aquino sa anibersaryo
ng pagpatay sa SAF44 ngayong araw, 25 ng Enero, ay kung ano-ano na namang
matulaing kataga ang binitwan niya. Kaylan kaya titigil ang presidente sa
ganitong gawain na bistado namang puro buladas lang? Hindi makakalimutan ang
mga binitiwan niyang mga pangako lalo na ang “tuwid na daan”, noong
nangangampanya pa lang siya, hanggang sa siya ay umupo na. Pati ang mga
“pangako” para sa mga pamilya ng mga pinatay na SAF44 ay hindi pinatawad ni
Pnoy dahil sa mga bulilyaso na naman.
Ayon sa tatay ng isang pinatay na SAF,
iilan lang sa mga pinangakong benepisyo ang kanilang natanggap. Ang pabahay ay
maliit at nasa isang liblib na panig ng Laguna at hindi mararating kung walang
sariling sasakyan. Ang isang benepisyo para sa dependent ay tahasang sinabi ng
pamunuan ng PNP na hindi pwedeng ibigay dahil lampas na sa minimum na gulang
ang tinutukoy na dependent, subalit sana ito ay ginawang exemption na lang,
dahil gagamitin sa isang hindi pangkaraniwang sitwasyon…subalit hindi nangyari,
sa kabila ng pangako ni Pnoy.
Hindi makalimutan ang hindi niya
pagsalubong nang dumating ang mga labi ng SAF44, pagkatapos ay sasabihin niyang
dadalhin daw niya hanggang sa hukay ang sakit na dulot ng nangyari na gusto pa
niyang ituring na isang “insidente” lamang, at hindi “masaker”? Dahil sa
kasanayan na niyang magbigkas ng mga kasinungalingan, akala niya lahat ng mga
sinasabi niya ay totoo….napaniwala niya ang sarili sa ganito. Subalit hindi
tanga ang taong bayan upang paniwalaan ang mga sinasabi niya.
Upang mabawasan ang bigat ng kanyang mga
pagkukulang bilang presidente ay panay paninisi ang ginagawa sa nakaraan
administrasyon ni Gloria Arroyo na nagpamana daw sa kanya ng mga kapalpakan.
Bakit hindi na lang niya ituwid kung may mali at punan kung may kakulangan, sa
halip na siya ay magdadakdak na hindi gawain ng isang lalaking tao, lalo pa at
ayon sa kanya ay “ama” siya ng
sambayanang Pilipino? Ang salitang “ama” ay nanggaling din sa kanya dahil sa
kahiligan yata niya sa tula, subalit hanggang turing na lang ito, dahil hindi
nga niya pinapakinggan ang kanyang mga “boss” na taong bayan, ang bago na
namang turing na “ama” pa kaya? Hindi lang tahasang pagbibingi-bingihan ang
kanyang ginagawa, kundi pati na rin ang pagbubulag-bulagan, at lalo pa ang
pagmamaang-maangan kaya marami tuloy ang nagtatanong kung may presidente ba
ngayon ang Pilipinas.
Ang pinakamagandang magagawa ni Pnoy upang
makabawi sa mga kahihiyan ay huwag nang mangako at bawasan ang paggamit ng mga
matalinghagang salita sa kanyang mga talumpati. May panahon pa naman siya upang
mabago kahit kapiraso ang pagtingin sa kanya ng sambayanang Pilipino at
makakuha uli ng respeto…yan ay kung pakikinggan niya ang mga matitino niyang
taga-payo, lalo na ang mga “boss” niya.
Discussion