Ang Pagpupustura o Pag-aayos sa Sarili

Ni Apolinario Villalobos

Walang masama sa pamumustura o yong tinatawag ngayong “bonggang pag-aayos” na kung minsan ay umaabot sa puntong kailangan pang  pumunta sa parlor upang magpa-facial. Kailangan yan ng mga professional lalo na ang mga direktang humaharap sa tao….HUWAG LANG MAGPASOBRA.

Sa dami ng ukay-ukay ngayon, madaling magpustura, gamit ang mga murang damit na mabibili….siguraduhin lang na bagay sa katawan at kulay ng balat. Ang advantage ng mga ukay na damit ay original sila at siyempre mura. Dahil diyan, walang dahilan ang may kaya namang bumili ng maayos at murang damit upang “magmukhang tao”. Sa panahon ngayon, bilib ako sa mga kabataang Pilipino na marunong mag-ayos kahit sa murang gulang dahil sa naglipanang ukay-ukay outlets. Yan ang sinasabi ko na hindi dapat idahilan ang kahirapan kaya nanlilimahid ang ayos.

Ang pagpa-parlor naman ay huwag gawin kung ikakasira lang ng budget dahil baka ang perang dapat gamitin sa pamamalengke ay magastos. May mga nanay kasi na halos magliyab ang mga kuko sa tingkad ng kyutiks na pula pero ang mga anak ay pumapasok sa eskwela na walang laman ang tiyan. Yong iba pa ay malakas ang loob na magpa-manicure ganoong palagi naman sa bukid at nagtatanim…kahit pwede namang sila na lang ang pumutol ng kuko nila sa pamamagitan ng nail cutter. Ang masama pa ay ang hilig ng ibang gumamit ng “astringent” na nabibili lang sa tabi-tabi. Gandang-ganda sila sa epek na namumula nilang mukha pero ang di nila alam ay tinutuklap ng kemikal ang outer layer na balat ng kanilang mukha at kapag exposed na ang “baby skin”, ilang linggo lang, mangingitim na ito.

Sa pag-aayos ng babae, dapat ang batayan ay kung ano ang gusto ng lalaki, hindi yong nanggagaya ng kapwa nila babae dahil sa inggit. Hindi lahat ng mga pampaayos ng katawan, lalo na ng mukha ay bagay sa lahat ng babae dahil may binabagayan silang kulay ng balat at pigura ng mukha o facial features. Ang nauusong pagpapakulay ng buhok halimbawa ay hindi bagay sa mga babaeng talagang kayumanggi o brown ang kulay ng balat dahil magmumukha lang silang “aborigine”. Subalit okey lang sa mga Pilipina na ang kulay ay brownish-red dahil sa kaunting dugong Kastila. Iba naman kapag ang nahalong lahi ay dugong-Intsik o Hapon dahil mapusyaw, o maputla, o sa Ingles ay “pale” ang balat, kaya lalong ang dapat na kulay ng buhok ay itim.

Kung ang isang tao ay lecturer sa mga seminar o nagi-emcee sa mga parties dapat lang talaga na maayos na maayos ang kanyang mukha at pananamit dahil may pagka-showbiz ang ganoong uri ng trabaho. Kailangang bago humarap sa mga participants o mga dumalo sa programa, ang mukha ay kaaya-ayang tingnan. Ang buhok ay nagsisilbing “kuwadro” ng mukha kaya dapat mag-ingat ang mga nagpapaayos nito. Hindi lahat ay binabagayan ng mahabang buhok, boy’s cut, o pagpupungos. At, hindi lang kulay ang nagpapaganda ng buhok, kundi ang tamang pag-trim para bumagay sa hugis ng mukha.

Sa kabila ng mga binanggit ko, wala pa ring tatalo sa mukhang malinis at katawang binalot ng angkop na hugis ng damit kahit mumurahin ito. Dapat pakatandaan na hindi pare-pareho ang nababagay sa bawa’t tao.