Speech delivered during the June 12/Independence Day celebration of Tacurong at the grounds of the City Hall….

ANG MAKABAGONG ANYO NG TACURONG

NA PINATINGKAD NG PAGTUTULUNGAN

Ni Apolinario Villalobos

Ang Tacurong na dating baryo ng Buluan at may pangalang “Pamangsang” ay mabilis ang pagpaimbulog tungo sa pag-unlad. Animo, siya ay isang taong nagmamadali sa paghakbang tungo sa isang inaasam na layunin…at hindi naman nabigo dahil ngayon ay kitang-kita ang mga resulta ng kaunlaran na tinatamasa. Kabi-kabila ang mga itinatayong mga gusali upang maging mall at paupahan. Lahat nang yan ay dahil sa pagtutulungan ng mga residente at mga dumadayong mangangalakal na galing pa sa ibang bayan na nakapaligid sa lunsod.

Nakatulong din ang pagpupunyagi ni Ms. Emilie Pasaporte Jamorabon ng City Tourism Office na sa kabila ng maliit na pondo ay nagawang makapag-conceptualize ng Bird Festival, and ikatlong festival ng lunsod. Walang maipagmamalaking tradisyonal na tourist spots ang Tacurong, maliban sa Bird Sanctuary ng Baras, Monte Vicenteaux Resort ng New Passi, iba pang maliliit na resorts na nakakalat sa iba’t ibang purok at barangay, at mga specialty restaurants. Ang kakulangan ng mga likas na atraksiyon ay napunuan naman, at sobra-sobra pa ng likas na magandang ugali na pinapakita ng mga Tacurongnon sa mga dumadayo…yan ang “goodwill”.

Hindi mapag-imbot o selfish ang Tacurong, at walang ibang dapat pasalamatan diyan kundi ang butihing mayor, si Lina Montilla, sampu ng iba pang mga opisyal – vice mayor, Dr. Joseph George Lechonsito at mga City Coucilors.  Patas ang mga ordinansang ginagawa. Walang pinipili sa mga binibigyan ng pagkakataon upang mabuhay nang maayos….yan ang diwa ng sama-samang pagbalikat ng mga gampanin tungo sa pag-unlad.

Mababaw ang katagang “pagbabago” para sa Tacurong dahil kung tutuusin ay walang dapat baguhin, sa halip ay dapat paunlarin pa, dahil maunlad na . Kailangan lang naman kasi ang pagbabago ng isang bagay kung ito ay masama o hindi kaaya-aya…na wala sa imahe ng lunsod kahit katiting man lang. At, yan ang “nakakabilib”, kung gagamitin ko ang salitang makabago....at, yan pa rin, ay dahil sa masugid na pagtutulungan ng mga Tacurongnon.

Hindi lang iisa ang kulturang umiiral sa buong lunsod ng Tacurong. Ang Ilokano, Ilonggo, Cebuano, Pangasinense, Maranao, Iranum, Maguindanaoan, Bikol, Waray, at Tagalog ay iba’t ibang kulturang maituturing subalit nasa hanay na pangrehiyon o regional…at lahat ay nag-uunawaan…walang hidwaan o kontrahan. Dito lang sa atin may subdivision na sa gitna at hindi kalayuan sa mga bahay ng mga Kristiyano ay may mosque. Dito lang sa atin may simbahang Katoliko na may mga estudyanteng Muslim. Dito sa atin ang mga Ilokano, Bikol, Waray at Tagalog na animo ay mga Ilonggo kung magsalita ng Bisaya. Ang pinag-uusapan natin dito ay iba’t ibang tradisyon, na sa kabila ng pagkakaiba ay may pagkakaisang nakatuntong sa pundasyon ng magandang samahan. Bihira ang kalagayan natin dito sa Tacurong na dapat ay ating ipagmalaki…na guto kong tawaging “cosmopolitan” o “sophisticated”.

Hindi tayo dapat mangamba o matakot sa anumang banta na pilit nagpapadiskaril ng direksyon na tinatahak ng lunsod. Ang bantang yan ay dapat pang magpaigting ng ating magandang samahan. At, dahil ito ang huling term ni mayor Lina at iba pang mga Konsehal, ang panawagan ko ay magtulungan tayo sa pagbalikat ng mga gampanin ng mga papalit sa kanila. Huwag nating pairalin ang pulitika na nagsisilbing salot na sumisira ng magandang samahan pati ng magkakapamilya.

Magkaisa tayo tungo sa pag-unlad pa ng ating lunsod na nag-iisa lang!...ipagmalaki natin na tayo ay mayroong Tacurong, na ang pangalan ay hinango sa “talakudong”, isang malapad na katutubong sombrerong nagsisimbolo ng proteksiyon sa lahat na handang makipagtulungan at walang mapag-imbot na hangarin.

Magbuklod-buklod tayo at sa iisang boses ay sumigaw ng SULONG TACURONG!