Ang Mga Taong Isinusulat Ko ang Kuwento ng Buhay

Ni Apolinario Villalobos

Kaya ako nagsusulat ng mga kuwento ng buhay ng mga tao ay upang magsilbi silang inspirasyon sa iba. Kung mapapansin, sila yong mga nagsimula sa “ibaba” hanggang umangat o umasenso. Sila rin yong mga hindi nahihiyang magtrabaho kahit galing sa may sinasabing pamilya o mayayaman. Sila yong mga nagsikap upang makatapos ng kolehiyo kaya pumasok na student assistants sa pinapasukan nilang unibersidad o kolehiyo. Sila rin ang mga naghahabol ng schedule ng klase mula sa mga pinapasukang food outlets tulad ng Jollibee at MacDonalds, at iba pa.

Ang iba pang mga naisulat ko na ay naging biktima ng pagkakataon kaya “kumapit sa patalim” upang mabuhay o di kaya ay nagsakripisyo para sa pamilya. Mayroon ding mga pari at pastor na MABABAIT at karapat-dapat na tawaging mga pastol na Itinalaga ng Diyos sa mundo upang gumabay sa mga Kristiyano.

Hindi ako basta-basta nagsusulat lang dahil PINIPILI ko ang mga taong bina-blog ko….mga karapat-dapat na nakaka-inspire ang buhay. Ang problema ay ang mga HYPOCRITE na kaanak ng mga taong dapat ay maging inspirasyon ng iba dahil sa pagsisikap nilang kumita para sa pamilya kaya nangibang bansa, at ang iba ay na-rape pa nga….IKINAHIHIYA KASI NG MGA WALANG UTANG NA LOOB NA ITO NA ANG MGA KAANAK NILA SA ABROAD AY HINDI MANAGER NG OPISINA KUNDI HOUSEKEEPER, YAYA, GARDEN CLEANER, CAREGIVER, ETC.  Ang mga nahihiyang magbanggit man lang ng uri ng trabaho ng mga kaanak sa abroad ay mga UGOK AT MAKAKAPAL ANG MUKHA dahil SOBRA-SOBRANG  umaasa din pala sa mga padala ng mga nasa abroad!