Ang mga Ninuno ng mga Tsino ay Mangangalakal, hindi Mananakop...kaya hindi sila dapat idahilan sa issue ng West Philippine Sea
Posted on Friday, 3 July 2015
Ang mga Ninuno ng mga
Tsino ay Mangangalakal
Hindi Mananakop…kaya hindi
sila dapat idahilan
sa issue ng West
Philippine Sea
Ni Apolinario Villalobos
Unang-una, hindi dahil ang West Philippines na tinatawag
ding “South China Sea” ay may “China”, ay nangangahulugang pagmamay-ari na ito
ng mga Tsino. Ang pangalang “South China Sea” ay ginamit bilang reference o
batayan ng direksyon ng mga manlalayag noong unang panahon. Wala ni isa mang
pahina ng history books ang nagsasabi na sinakop ng Tsina ang karagatang ito.
Mangangalakal ang mga Tsino noon kaya kung saan-saan sila nakakarating at
ginawang animo ay “highway” ang pinagtatalunang karagatan. Nadatnan ng mga
Kastila ang mga Tsino noon bilang tahimik na mga negosyante, subalit may
pagkatuso nga lang. Sinona o pinatira sila sa iisang lugar sa kabila ng Pasig
at tinawag itong “Parian”. Tinawag din
silang “Sangley”, na ang ibig sabihin ay “trader”. Ang Parian ay ang maunlad na
ngayong Manila Chinatown, ang kauna-unahang Chinatown sa buong mundo.
Patunay sa kawalan nila ng intensyong manakop ang hindi
pagtulong ng emperor ng Tsina noon sa mga Tsino sa Manila, nang mag-aklas ang
mga ito laban sa pagmamalabis ng mga Kastila na umabot sa madugong labanan.
Ayaw kasi ng emperor nila noon na umalis sila ng Tsina at tumira sa ibang
lugar, kaya lumalabas na para silang itinakwil. Nagkaroon pa nga ng tinatatawag
na “Bamboo Curtain” noon dahil sa inasal ng Tsina na hindi pakikipagrelasyon ng lubusan sa ibang bansa.
Kaya ang sinasabi ng mga lider ng Tsina ngayon na “nakakahiya”
sa kanilang ninuno kung hindi nila ipaglalaban ang “karapatan” nila sa West
Philippine Sea ay malabo. Ideya na lang yan ng mga pinuno ng Tsina ngayon dahil
nangangailangan sila ng mapaglalagyan ng iba pa nilang mamamayan na umaapaw na
sa mainland China, at nangangalap din sila ng pagmumulan ng langis na
sinasabing matatagpuan sa West Philippine Sea. Bumabagsak na kasi ang Tsina at
nadagdagan pa ng problema nila sa Hongkong dahil gustong kumalas mula sa
mainland ang mga Honkongites.
Noong panahon ni Gloria Arroyo, nagkaroon ng joint exploration
sa West Philippine Sea ang Tsina at Pilipinas, para sana sa joint exploitation
ng matatagpuang langis. Subalit nang makumpirma na mayaman nga sa langis ang
ilalim ng karagatan, biglang kumalas ang Tsina sa magandang pakikipagtulungan.
Tumahimik sila, at nang bumuwelta ay umiba na ang tono ng kanilang sinasabi, at
inungkat pa ang “nine dash” na kaek-ekan nila. Dahil sa “nine dash” na yan,
pinalabas nilang “sakop” daw nila ang malaking bahagi ng West Philippine Sea,
kaya nag-double time sila sa pag-reclaim ng mga bahura upang maging artificial
islands ang mga ito. At, dahil pa rin
diyan ay nagkaroon na ng “extension” ang kanilang nasasakop na teritoryo.
Ngayon, lumalabas tuloy na talagang legal ang pangangamkam nila! Mga tuso
nga...hindi na nagbago!
Mula noong naging aktibo ang Tsina sa pag-reclaim ng mga
bahura sa West Philippine Sea, nasira rin ang maganda sanang samahan ng mga
Pilipinong mangingisda sa mga kapwa nila mangingisdang Tsino, pati na sa mga
nagpapatrulyang Chinese Navy. Nagpapalitan pa sila noon ng pagkain. Ang alam
kasi ng lahat noon ay “neutral” ang nasabing karagatan dahil may iba pang mga
bansang umaako sa mga bahagi nito, tulad ng Brunei, Malaysia at Vietnam, at
wala pang maayos na napapagkasunduan hanggang ngayon.
Ayaw ng Tsina na mamagitan ang United Nations dahil alam
nitong kung makialam ang ibang bansa, lalo na ang malalaki, ay matatalo sila.
Ang gusto ng Tsina ay bilateral talk lamang sa pagitan nito at ng Pilipinas.
Kung mangyayari ito, Pilipinas naman ang matatalo dahil siguradong dodominahen
ng makapangyarihang Tsina ang usapan.
Ngayon, ang mayabang na Amerika ay walang magawa kundi
mamangha at magbanta. Ang mga bansa
namang nakiki-angkin din ng bahagi sa nasabing karagatan ay tahimik lamang
dahil walang magawa. Ang isang maliit na hakbang kasi na gagawin ng maliliit na
bansang nakiki-angkin ay maaaring gawing dahilan ng Tsina upang lumusob sa
kanila. Sa katusuhan ng Tsina, maaari nilang sabihin na ito ay “act of
aggression” o di kaya ay “trespassing”,
at ang matindi ay baka sabihin nilang nilulusob sila! Hindi malayong mangyari
ito, dahil sa kasisinungaling nila, pinapalabas pa nga nila na sila ang inaapi
ng Pilipinas dahil nagsampa ito ng reklamo sa United Nations!
Kung sakaling magkaroon ng labanan sa karagatang ito, ang
kawawa ay mga bansa ng Timog –kanlurang Asya na ilang daang milya lang ang layo
sa mga bahura, kung saan ay mayroon nang base-militar ang Tsina. Malabong asahan
ang Amerika na wala naman talagang naitulong sa Pilipinas mula pa noong
pinalitan nila ang mga Kastila bilang mananakop. Nagtayo nga sila ng mga
eskwelahan, mga tulay at kung anu-ano pa, pero ang kapalit naman ay ang walang
pakundangang pakialam sa pamamalakad ng ating gobyerno at pangangahas
(exploitation) sa ating likas-yaman (natural resources).
Ang malinaw ngayon, naisahan ng mga Tsino ang wise na mga
Amerikano. Ang dahilan kung bakit nagkaroon ng base- militar sa Pilipinas noon
ang mga Amerikano ay upang mapangalagaan nila ang kanilang mga interes sa rehiyong
ito ng Asya, kaya nga hanggang ngayon ay may base-militar pa rin sila sa
Okinawa, Japan. Malas lang nila dahil napatalsik sila noong panahon ni Erap
Estrada. Ang ginawang paraan na lang upang maparamdam ang kanilang presensiya
sa rehiyon ay ang pagkaroon ng taunang joint military exercises na nakapaloob
sa isang tratado na kinukuwestiyon naman ng mga makabayang sector. Ngayon, ang
pinakamasakit na black-eye nila ay ang kabiguang maunahan ang mga Tsino sa West
Philippine Sea. Akala nila kasi ay hanggang pagnenegosyo at pamemeke lang ang
alam ng mga Tsino. Dahil sa mga pangyayari, napatunayang hindi pala ganoon
kagaling ang Amerika, na nagbigay ng kahulugan sa kasabihang, “matalino man daw
ang matsing ay napaglalangan din!”
Discussion