Ang Simpleng Karinderya ni Aling Myrna (Sanchez) sa "LTO"- Imus City
Posted on Friday, 27 November 2015
Ang
Simpleng Karinderya
Ni
Aling Myrna (Sanchez) sa “LTO”- Imus City
Ni Apolinario Villalobos
Hindi kailangang maraming nakadispley na
paninda upang magpa-impress ang may-ari ng isang karinderya o sari-sari store.
Ang karaniwang pagkakamali ng mga namumuhunan ng maliit ay ang kagustuhan
nilang kumita agad ng malaki kaya pilit na pinupuno ang puwesto upang
magpa-impress ganoong ang katotohanan ay matumal o mahina ang bentahan. Upang
magawa ito ay nangungutang sila. Okey
lang sana kung sari-sari store dahil puwede pang tumagal ng ilang araw o kahit
buwan ang mga kalakal nal hindi mabili bago maramdaman ang pagkalugi, subalit
agarang kalugian naman ang epekto nito sa karinderya dahil sa hindi naubos na
mga ulam sa maghapon.
Hindi makakamit ng isang negosyo ang tagumpay
sa dami ng mga naka-display kung ang layunin ay magpa-impress lang. Dapat
i-angkop sa kinaroroonan ng ngegosyo ang dami ng kalakal na binebenta.
Napatunayan ito ni Aling Myrna, may-ari ng isang maliit na karinderya. Ang
puwesto niya ay nasa bukana ng Government Center ng Imus City o mas kilalang
“LTO” dahil ang unang nagbukas ng opisina dito ay ang Land Transportation
Office. Nasa lugar na ito ang Cavite State University – Imus, Postal Office,
Imus City Jail, mga korte, at Law Offices.
Nadiskubre ko ang karinderya isang umagang
naghanap ako ng abogado sa lugar na nabanggit. Dahil maaga pa, naghanap ako ng
isang tindahan na nagtitinda ng kape. Nakita ko ang maliit na karinderya na
nasa isang “sulok”, isang tahimik na puwesto. Nang umagang yon, tatlong ulam
ang nakalatag – pritong itlog, bistek/tapa (shredded beef). Maya-maya pa ay may
mga dumating na estudyante upang magpabalot ng ulam. Nagulat ako nang malaman
kong maliban sa murang halaga ng ulam na Php30 bawat order (ang standard ay
Php35 hanggang Php40), at kanin na Php9 bawat order (ang standard ay Php10
hanggang Php12), ay may student discount pa!
Ang mga ulam na paninda ni Aling Myna ay
kinikilala na ngayon sa local culinary world na “pagkaing Caviteἧo”. Sa
kabila ng mura niyang paninda, hindi siya nalulugi dahil dinadaan niya sa dami
ng namimili, isang sistema ng mga negosyanteng Intsik. Marami siyang suki dahil
ang kanyang mga paninda ay hindi kapareho ng mga tinitinda ng iba pang
karinderya na ang layo sa kanya ay ilang metro lang. Ang ibang mga karinderya
ay marami ding katulong, samantalang siya ay wala maliban sa kanyang anak, kaya
kontrolado niya ang operasyon, at higit sa lahat ay nakakatipid siya dahil wala
siyang sinisuwelduhan. Upang makatipid sa tubig, ang mga platito at pinggan ay
binabalot na niya ng plastic na itinatapon pagkatapos na pagkainan. Walang
pinag-iba sa pagbalot niya ng ulam at kanin na pang-take out ang sistema. Ang
hinuhugasan na lang niyang mabuti ay mga kubyertos at baso. Nakatipid na siya
sa oras ay nakatulong pa siya sa pagtitipid ng tubig lalo na ngayong tag-init!
Lalo akong nagulat nang sabihin niyang
tumagal siya sa negosyong pagkakarinderya sa loob ng halos pitong taon. Ang
nakakatuwa ay ang sinabi niyang may mga dating estudyante na first year college
pa lang ay suki na niya haggang magtapos ng kolehiyo sa Cavite State
University. Ang iba naman, kahit graduate na, pero napapadaan sa lugar na yon
ng Imus ay nagpapabalot ng bistek/tapa o adobo upang mai-take home. Maliban sa
mga estudyante ay marami rin siyang suking empleyado ng gobyerno.
Pagtitiyaga ang puhunan ni Aling Myrna sa
pagka-karinderya kaya malayo sa isip niya ang style ng ibang negosyanteng
gustong kumita agad ng malaki. Malaking bagay din ang nabubukod-tangi niyang
mga “ulam-Cavite” kaya binabalik-balikan. Mistulang family bonding din ang
paghahanda ng mga itinitinda niyang ulam dahil ang isa niyang anak na lalaki
ang nagluluto ng mga ito na dinadala sa puwesto nang maaga upang maibenta sa
mga estudyanteng dumadating alas-siyete pa lang ng umaga. Bago magtanghali ay
dinadagsa na siya ng mga suki kaya halos hindi sila magkasya sa mga mesa na ang
iba ay hinahabungan laban sa init ng araw.
Nakita ko sa mukha ni Aling Myrna na
nag-eenjoy siya sa pagtinda ng ulam kaya hindi ko man tinanong kung tatagal
siya sa larangang ito ng negosyo, naramdaman ko nang umagang yon na maaaring
mangyari…. dahil isa siyang larawan ng tagumpay na ang bigay sa kanya ay
kasiyahan kahit hindi limpak-limpak ang kita!
Discussion