Ang Isang Tao ay Puwedeng Maging Lider Batay sa Likas Niyang Talino at Ugali
Posted on Sunday, 18 October 2015
Ang
Isang Tao ay Pwedeng Maging Lider
Batay
sa Likas Niyang Talino at Ugali
Ni Apolinario Villalobos
Ambisyong palpak ang bumubulag sa isang tao
na gustong maging lider kahit sa simula pa lang ay alam niyang hindi niya kayang
gawin ito. Hindi masama ang mangarap o mag-ambisyon pero dapat ilagay sa ayos
upang hindi pulaan ng iba. Ang ganitong sitwasyon ang nakita, hindi lang ng
buong bansa, kundi buong mundo nang magdagsaan sa COMELEC ang mga may ambisyon
na maging Presidente ng Pilipinas. Ang nakakabahala ay ang isipin ng mga
taga-ibang bansa na kaya pala ganito ang kalagayan natin ay dahil sa mga may
sayad sa pag-iisip na gustong maging Presidente. Ang karamihan sa
nagparehisitro sa COMELEC ay halatang pinag-aralan ang mga kilos at sasabihin
upang makakuha ng atensiyon kaya nagmukhang kawawa dahil pinaglaruan lamang ng
mga usisero at taga-media. Sa panahong yon, naabuso na naman ang Kalayaan at
Demokrasya dahil sa mga taong hangal at may sayad sa utak. Hindi dapat gamitin
ang Demokrasya upang “malayang” gawin ang lahat ng gusto, lalo na ang
pagsalaula sa sagradong pagpili ng Presidente ng Pilipinas. Hanggang kaylan
tatagal ang ganitong kahinaan ng COMELEC, na sana ay may pinatutupad na mga
alituntuning maayos, walang mga butas na nasisilip ng mga taong may diperensiya
sa pag-iisip? Repleksiyon ba ang kahinaang ito ng uri ng mga taong nagpapatakbo
ng nasabing ahensiya?...nagtatanong lang.
Hindi madaling maging lider ng isang maliit
na grupo man lang, lalo na ng buong bansa tulad ng Pilipinas. Mapalad ang isang
taong may likas na katalinuhan at ugali na angkop sa pagiging lider, dahil ang
mga nakapaligid sa kanya ang kumikilala sa mga ito, kaya hindi na niya
kailangan pang ipilit upang mapansin. Lumilitaw ang mga katangian niya sa mga
kalagayang hindi inaasahan tulad ng kalamidad at agarang pagbigay ng tulong sa
iba kahit sa normal na sitwasyon. Subalit maliban sa dalawang nabanggit na
katangian, dapat mayroon din siyang tiyaga, determinasyon o katapangan, at
pasensiya. Sa madaling salita, ang isang taong likas na matalino, kahit pa
nakapagtapos ng kolehiyo, at mabait, ay mahihirapang maging lider kung wala
siyang tiyaga at pasensiya, lalo na kung walang determinasyon o tapang sa
pagpapatupad ng mga panukala, o utos na dapat masunod. Ang mga iyon ang
maglilinang ng respeto para sa kanya bilang lider.
Si Manny Pacquiao ay isang halimbawang
nag-ambisyong makilala ng tao. Natanim sa isip niya ang masidhing pagnanais na
maipakitang ang kahirapan ay hindi dapat ituring na hadlang upang umunlad ang
isang tao. Nagtagumpay naman siya – sa sports. Subalit naudyukan siya ng mga
nakapaligid at may balak gumamit sa kanya, na pwede siyang pumasok sa pulitika
na ginawa naman niya at nagtagumpay bilang kongresman ng kanilang lalawigan.
Tulad ng inaasahan ay ampaw ang tagumpay niya sa pulitika, walang laman, walang
sustansiya dahil nakikita namang hindi niya kaya ang trabaho bilang kongresman.
Kung gumagalaw man ang opisina niya, ito ay dahil sa mga taong sinusuwelduhan
niya upang gumawa ng mga panukala, kaya hanggang pirma na lamang ang papel
niya. Nakita naman ng buong bansa na ang panahon niya ay nagamit sa mga ensayo
at pagsabak sa boksing. Hindi pa nakuntento ang mga hangal na umuuto sa kanya,
dahil gusto pa siyang patakbuhin bilang presidente ng Pilipinas! Ngayon, dahil
sa katanyagan niya sa boksing, sumabak na rin sa pulitika ang iba niyang
kaanak, lalo na ang asawa, siyempre, dala kasi ang apelyidong “Pacquiao”.
Masakit na sa tenga ang parang sirang
plakang linya ni Pacquiao na, “gusto kong makatulong sa mga kababayan (o kapwa)
ko”, dahil malabo itong matutupad kung ang iniisip niya ay “gumawa” ng mga panukala na maaaring hindi
maaprubahan, at kung maaprubahan man ay hindi rin maisasakatuparan tulad ng mga
libo-libong panukala na inaagiw sa kongreso at senado dahil walang budget. Kung
gusto niyang tumulong, lumabas siya sa pulitika para hindi siya magamit ng
ibang pulitiko, magtayo siya ng mga boxing gyms sa buong Pilipinas at
Foundation para sa mga scholars, at higit sa lahat, ng mga negosyo upang
magkaroon ng mga trabaho… ganoon lang ka-simple at wala pang gagamit sa kanya.
Sa madaling salita, pasukin niya ang larangan ng negosyo at maging pilantropo,
tulad ni Henry Sy ng SM. Huwag na niyang dagdagan ang mga panlolokong ginagawa
ng mga pulitikong nagkaugat na ang mga puwet sa pagkakaupo sa kongreso at
senado dahil sa hangaring magpayaman. Huwag na niyang dagdagan ng batik ang
nagpuputik nang dumi ng pulitika sa Pilipinas.
Ang tao ay hindi dapat maiinggit sa
tagumpay na tinatamo ng iba. Ang ugaling maiinggitin ang lason sa kaisipan ng
isang taong baluktot ang takbo ng isip. Tulad ng isang taong nakilala ko na
nakabalita lang na tatakbo sa pagka-meyor ang kaklase niyang dating councilor
sa kanilang bayan, ay gusto na ring tumakbo para sa nasabing puwesto, dahil
hindi hamak na mas matalino daw siya, kaya valedictorian siya noong gumadreyt
sila. Sana binalikan niya ang nakaraan nila noog nag-aaral pa sila, dahil
nagkuwento ang pinsan niyang kumpare ko, na ang kaklase niyang tatakbo sa
pagka-meyor ay magaling makisama, nagkukusa sa pagkilos kung may mga school
activities, nangunguna sa sports, at higit sa lahat, may lakas ng loob. Taliwas
naman sa ugali ng pinsan niyang makasarili kaya walang barkada, at umiiwas sa
mga gawain kung may school activities. Ayaw daw paawat ang pinsan niya kaya
nag-file ng candidacy.
Hindi dapat magyabang ang taong may
ambisyong maging lider. Walang masamang gumamit ng lakas ng loob sa pagsuong sa
pulitika. Lalong maganda kung magsimula sa ibaba, maliban na lang sa mga taong
miyembro ng mga pamilyang nakababad na sa pulitika, yong mga tinuturing na
“political dynasty”, kaya naging senador, kongresman, gobernador o meyor agad.
Subalit para sa mga nag-aambisyon pa lang, dapat ay magsimula sa unang baytang
ng pagsisikap – sa pinakamababa, tulad ng barangay o homeowners association o
non-government organization (NGO). Doon masusubukan ang kanilang kakayahan at
pagkatao kung angkop sila sa mas mataas pang tungkulin. Kung ang taong may
ambisyong maging barangay chairman, halimbawa, ay hindi naman pala marunong
makisama o tumutulong sa mga kapitbahay, kalimutan na lang niya ang ambisyon at
magtraysikel na lamang, sigurado pa ang kita at hindi siya hihingan ng tulong,
sa halip ay siya pa ang babayaran….. ng pamasahe.
Humanga at tumulong sa mga kaibigan o mga
kakilalang nasa larangan ng pulitika upang lalo pa silang magtagumpay, o di
kaya ay kahit sa mga hindi kilala ngunit maganda ang mga hangarin para sa
bayan. Kailangang marunong tayong tumanggap ng ating kahinaan at kakulangang
mga katangian, kaya hindi tayo pwedeng maging isang epektibong lider. Sa isang
banda, kung hanggang suporta lang ang kaya, gawin natin ito ng maayos at taos
sa puso, dahil kung hindi matibay ang suporta ng isang lider, magiging dahilan
ito ng kanyang pagbagsak, na upang maiwasan ay kinakailangang suportahan,
simpleng tulong nga…..mahalaga naman.
Discussion