Magkaiba ang Ugali at Antas ng Kaisipan ng mga Tao
Posted on Thursday, 25 February 2016
Magkaiba
ang Ugali at Antas ng Kaisipan ng mga Tao
Ni Apolinario Villalobos
Hindi pare-pareho ang ugali at antas ng
kaisipan ng mga tao sa mundo. May mga taong tanga, mapanlinlang, oportunista,
sutil, mabait, maka-Diyos, maka-Demonyo, korap, atbp. May mga tao ring bobo,
hangal, matalino lang, o sobrang talino, atbp. Dahil sa mga kaibahang
nabanggit, hindi pwedeng lahat ay maging madre, pari, mayor, governor, clerk,
manager, presidente ng kumpanya, presidente ng Pilipinas, senador, doktor,
janitor, atbp. At, dahil sa simpleng paliwanag na nabanggit, hindi dapat
pagtakhan kung bakit may mga milyonaryo at mahirap, at mayroon ding mga nasa
gitna ng lipunan ang kinalalagyan.
Ang mga mahihirap ay umabot sa kalagayan
nila dahil sa iba’t ibang dahilan, tulad ng:
·
kawalan nila ng pagsisikap
dahil sa likas na katamaran
·
nakasanayang umasa sa iba lalo
na sa mga kapamilya at kaibigan na may kaya
·
pagiging biktima ng mga
manloloko tulad ng mga employer, illegal recruiter, landgrabber at iba pang mga
switik sa lipunan
·
pagkapadpad sa slums sa siyudad
dahil umiwas sa mga kaguluhan sa probinsiya nila
Ang mga mayayaman naman ay umabot sa
kalagayan nila dahil sa mga sumusunod na dahilan:
·
minanang kayamanan mula sa mga
ninuno o magulang
·
pagsikap na makaahon mula sa
kahirapan kaya umasenso
·
nagtulak ng droga hanggang
maging drug lord o drug laboratory operator
·
nag-operate ng huweteng sa
kanilang bayan kaya naging milyonaryo
·
naging big- time illegal
recruiter
·
naging opisyal ng gobyerno at
nangurakot
·
naging big-time holdaper
hanggang maging financier ng kidnap-for-ransom gang
Kapag naging mayaman ang isang tao, puro
papuri ang maririnig tungkol sa kanya kung hindi galing sa masama ang kanyang
yaman. Kung bistado namang galing sa masama ang yaman, abot- langit ang
pagbatikos sa kanya. Binabatikos din ang mga mahihirap na nakatira sa slums
dahil sa kalagayan nilang animo ay manok na nabubuhay sa “isang kahig, isang
tuka” na paraan. Idagdag pa diyan ang paninisi sa kanila dahil kung magbuntis o
magpabuntis ng asawa ay walang pakundangan kaya ang mga nanlilimahid na mga
anak na pakalat-kalat sa kalye ay animo
mga mantas sa mukha ng lipunan.
Ang mga yumaman tulad ng mga magnanakaw sa
gobyerno, tulak ng droga, drug lord, illegal recruiter, at iba pa, ay may mga
karampatang parusa ayon sa batas, kaya kung maayos lang sana ang namamalakad sa
gobyerno, sila ay mapaparusahan tulad ng pagkakulong. Subalit, kalat din ang
mga kuwentong kung sino pa ang may kaalaman sa mga batas o nagpapatupad ng mga
ito, ay sila pang nangunguna sa pagsuway. Ang namumuno naman ay parang taong
dayami na panakot sa mga ibon sa palayan – walang kabuhay-buhay at pakiramdam!
Hindi dapat basta na lang isisi sa mga
mahihirap kung bakit sila nasadlak sa nakakaawa nilang kalagayan ngayon. Ang
korapsyon na siyang pinakamalaking dahilan ng lahat ng paghihirap nila ay
nagsimula noon pa mang kasibulan ng Pilipinas bilang isang malayang bansa.
Marami nang oportunista noon – mga mayayamang asendero na naging opisyal ng
bansa, at mga edukadong naging pulitiko na nasilaw sa pera mula sa kaban ng
bayan. Yan ang mga dahilan kung bakit nagkaroon ng NPA na ang impluwensiya ay
nakarating na sa mga siyudad ngayon, kung saan ay naglipana din ang mga
makabagong oportunista. Kaya tulad ng dapat asahan, sumabay sa paglala ng
korapsyon sa gobyerno ang kahirapan sa bansa.
Ang nakikitang kahirapan at karangyaan ay
mga pang-ibabaw lamang na tanawin sa isang lipunan. Hindi magkakaroon ng mga
nasabing kalagayan kung walang mga dahilan tulad ng mga nauna nang
nabanggit….at ang mga dahilang iyan ang dapat munang tingnan ng isang tao bago
magbitaw ng komento na tulad ng:
“nakakasuka at mantsa ng lipunan ang mga slums at mga nakatira sa mga
ito”, at “kasalanan ng mga inutil na mga taong yagit na ito kung bakit sila
naghihirap”. Dapat isipin ng mga mapangkutya na kung may tamad na mahihirap,
mayroon ding ganito sa hanay ng mga mayayaman ngunit hindi lang pansin dahil
may pera sila.
Isang makapal na libro ang magagawa kung
ilalahad ang mga may kinalaman sa kagutuman dahil hindi lang kahirapan ang
mauungkat kundi pati mga kadahilanan. Hangga’t maaari ay iwasan sana ng mga
“matatalino at masisipag” na magtanong kung bakit ang mga nasa iskwater ay
hindi tumulad sa kanila. Kung maligaya na sila sa mataas nilang kinalalagyan at
wala silang balak na tumulong sa mga nangangailangan o kung tumulong man ay may
kasamang panunumbat, tumahimik na lang sila at iwasang tumingin sa ibaba. Pero,
alalahanin nila na may kaakibat na matinding lagapak ang pagbagsak ng isang tao
kung siya ay mula sa mataas na kinalalagyan!
Discussion