Bakit Hindi Pwedeng Paghiwalayin ang Ispiritwal at Materyal na mga Bagay sa Tao
Posted on Sunday, 20 December 2015
Bakt
Hindi Pwedeng Paghiwalayin
Ang
Ispiritwal at Materyal na mga Bagay sa Tao
Ni Apolinario Villalobos
Kaipokrituhang sabihin na dapat
paghiwalayin ang mga bagay na ispiritwal at materyal sa buhay ng tao. Ang
dalawa ay mga bahagi ng tao. Sa isang banda, maaari lamang mangyari ito - ang
paghiwalay ng ispiritu ng tao sa kanyang katawan kung siya ay patay na. Ang
tinutumbok ko rito ay mahirap ipaunawa sa isang tao ang mga salita ng Diyos
kung siya ay gutom. Ang taong kung ilang araw nang gutom ay kadalasang nawawala
sa sarili o di kaya ay hinihimatay dahil sa kahinaan ng katawan, kaya paano
niyang mapapakinggan ang mga salita ng Diyos? Paanong mapapalakad ang isang tao
patungo sa simbahan o religious rally kung nanghihina ang kanyang mga tuhod
dahil sa gutom at upang matiis ay namimilipit na lang sa isang tabi? Common
sense lang…dapat busugin muna ang katawan ng tao bago siya magkaroon ng hinahon
nang sa ganoon ay pwede na siyang makinig ng mga salita ng Diyos dahil hindi na
maingay ang kanyang bituka!
Ang hihilig magsabi ng mga pastor o pari o
kung sino mang hangal na “okey lang basta busog ang ispiritu ng tao ng mga
salita ng Diyos kahit gutom ang katawan”. Sila kaya ang gutumin ng ilang araw?
Masasabi pa kaya nila ang mga kahangalang linya na nabanggit?...o di kaya ay
makakaya pa kaya nilang magbukas ng bibliya dahil nagkakanda-duling na sila sa
gutom?
Hindi dapat ipangalandakan ng mga
“spokespersons” ng mga simbahang Kristiyano ang ginawa ni Hesus na pag-aayuno
ng 40 na araw sa disyerto. Sabihin mang totoo ito, dapat hindi i-encourage ng
simbahan ang pag-aayuno nang ganoon na lang. Dapat ay may kasamang pasubali na
ang gagawa nito ay mag-ingat o magpakunsulta muna sa doktor.
Ang pinagpipilitan ko dito ay: dapat hindi
gutom ang katawan ng tao kung siya ay makikinig sa salita ng Diyos. Dagdag pa
rito, dapat makialam ang mga simbahan sa mga isyu na magiging dahilan ng
pagkagutom ng mga tao, tulad ng kapabayaan ng DSW na mas gusto pang mabulok ang
mga inabuloy na pagkain para sa mga sinalanta ng kalamidad, kesa ipamahagi agad.
Dapat din silang makialam sa pamamagitan ng pagpuna sa mga kurakot sa
pamahalaan. Hindi sila dapat dumistansiya sa mga problema ng mga kasapi nila
pagdating sa kahit isyu man lang ng pagkain. Kapag patuloy silang hindi
makikialam ay para na rin silang buwitre na nakatanghod sa isang tao habang ito
ay unti-unting namamatay dahil sa gutom!
Kung sasabihin ng mga pilosopo na bawal
makialam ang mga simbahan sa mga bagay na nabanggit dahil ito ang nakasaad sa
Saligang Batas….aba, eh di dapat ay wala na ring eleksiyon dahil ang pagboto sa
mga kandidato ay isang paraan ng pakikialam ng mga simbahan sa pulitika sa pamamagitan ng mga kasapi nila!
Dahil lahat ng mga kasapi at opisyal ng
lahat ng simbahan maliban na lang sa mga sektang hindi naniniwala sa eleksiyon,
ang nagluklok sa mga opisyal sa pamahalaan, may karapatan silang magreklamo
kung ang mga ito ay nagkamali, lalo pa at naging korap. Ang ibang sekta ay may
mga programa sa radio at TV. Bakit hindi gamitin ang mga ito sa pagpuna sa mga
korap na mga opisyal upang sila ay “masindak”, sa halip na puro na lang mga
linya sa bibliya ang inuulit ng kung ilang libong beses ng mga nagsasalita na
may kasama pang sigaw at kumpas, at paninira ng ibang sekta?
Ang payak kong interpretasyon sa nakasaad
sa Saligang Batas na bawal ay ang pagtakbo ng mga opisyal ng simbahan para sa
anumang puwesto sa gobyerno. Dapat unawaing may obligasyon ang mga opisyal ng
mga simbahan na tumulong sa mga tao upang sila ay iligtas mula sa anumang
kapahamakan habang sila ay nabubuhay sa ibabaw ng mundo….hindi lang mula sa
hatak ng demonyo!
Discussion