Ang Buhay sa Lansangan
Posted on Wednesday, 16 December 2015
Ang
Buhay sa Lansangan
Ni Apolinario Villalobos
Kung pagmasdan silang pinagkaitan ng rangya
Di maiwasang may maramdaman tayong awa
Nakapaa at nagtutulak ng kariton kung
minsan
Basang sisiw naman sila, kapag inabutan ng
ulan.
Abala palagi sa pangangalakal o sa pamamasura
Wala sa isip nila ang sumilong upang
magpahinga
Habol ay makarami ng mga mapupulot at maiipon
Hindi alintana pagbabadya ng masamang
panahon.
Sa mga nadadampot na styrophor galing sa
Jollibee
Bigay ay saya dahil may matitikmang tirang
ispageti
Kahit iilang hibla lamang na may kulapol
pang ketsap
Sa maingat na pagsubo, dama’y abot-langit na sarap.
Gula-gulanit ang suot na kamiseta, at
nanggigitata pa
Ang damit naman, kung di masikip, ay
maluwag siya
Kung pantalon naman, walang zipper, at
butas –butas
Subali’t hindi alintana, may maisuot lang,
kahi’t kupas.
Kapos sa mga ginhawa na dulot ay materyal na pera
Puso namang may nakakasilaw na busilak ay
meron sila
Walang hiling kundi matiwasay na umaga sa
paggising -
Kahi’t mahapdi ang tiyan dahil sa gutom, di
dumadaing.
May mga bagay, dapat nating mapulot sa mga
ugali nila
Pampitik sa atin upang gumising at
magbubukas ng mata
Gaya ng hindi maging sakim at mapag-imbot
sa kapwa
Bagkus, maghintay at magpasalamat sa bigay
na biyaya!
Discussion