Usapan namin ng Katabi ko sa Bus
Posted on Friday, 23 September 2016
USAPAN NAMIN NG KATABI KO SA BUS…
Ni Apolinario Villalobos
Ang nagpasimula ng usapan namin ay ang
balita sa bus TV na nagbo-brodkast ng mga katiwalian sa gobyerno habang pauwi
ako sa Cavite mula sa Lawton.
Katabi ko:
Yan ang hirap sa ibang opisyal natin, eh, ginagawa tayong bobo.
Ako:
Basta, ako hindi bobo. (Pahiwatig na ayaw kong makipag-usap, pero
makulit ang katabi ko).
Katabi ko: Tulad noong babaeng opisyal,
sana ay diniklara niya sa kanyang, ano ba yun?...Salain?...Salsalhin?...Salsalin?
Ako: SALN…Statement of Assets, Liabilities
and Net Worth. Ang bastos mo!....siguro napanood mo ang video.
Katabi ko:
Yon na nga….sana isinulat na lang niya doon ang pangalan ng kanyang kabit
dahil okey yata ang asset nito? Dapat din niyang ideklara ang raket niyang
pagpa-pyramid ng pera dahil hinihingi ang kanyang network (dinig niya sa net
worth ay network)…o radio station kayang pagma-may-ari niya? Anong video nga
pala?
Ako:
Ewan ko. (kunwari, inaantok ako, pero makulit talaga ang katabi ko.)
Katabi ko:
Ibig kong sabihin, video ng asset ng kanyang kabit?
Ako:
Sinong may kabit?
Katabi ko:
(tumahimik siya, pero sandali lang)….kung pagmamahalan ang sinasabi sa
balita, dapat hayaan na lang.
(Tahimik pa rin ako)
Katabi ko: Mabuti na yon kaysa kumuha siya
ng callboy…baka may AIDS pa.
(Tahimik pa rin ako)
Katabi ko:
tahimik ka yata, pare…
Ako:
Inaalala ko lang ang kaibigan kong bumaril ng kapitbahay niyang madaldal
lalo pa kung lasing ito dahil pati paglalandi ng mga aso sa lugar nila ay
kinukuwento sa iba kesyo mga wala daw pinipili at delikadesa. Ayon nagalit ang
kaibigan ko dahil ibinalita ng daldalero na askal daw ang pinakahuling nagbuntis
sa aso niyang nabili niya ng 70thousand pesos.
Katabi ko:
Dapat lang pala siyang barilin.
Ako:
Mismo!....ako nga ay may nasikwat at nasakal na noon na isang madaldal
din, eh. Hindi lang namatay dahil inawat kami ng misis niya na nagmakaawa. Pero
yong isa, sinipa ko palabas ng bus(biglang tumahimik siya).
Nang bumaba ang nasa harap namin, lumipat
ang katabi ko sa nabakanteng upuan. Maya-maya ay tumayo at inabutan ako ng apat
na mansanas na laman ng plastic bag na bitbit niya. Pagkatapos kong
magpasalamat ay natulog na ako dahil sa matinding trapik. Nang magising ako sa
Baclaran ay wala na ang lalaking madaldal….. Praise the Lord!
Discussion