Mga Kuwentong Pang-Indie Film
Posted on Sunday, 28 September 2014
Mga
Kwentong Pang-Indie Film
Ni Apolinario Villalobos
May kaibigan akong retired pulis na mataas
ang katungkulan noon. Inamin niya ang tungkol sa “quota system” na nadanasan
niya noong bago pa lang siya, pati ang halos paghalik sa puwit ng nakakataas sa
kanya upang makakuha lang magandang “impression” na kailangan niya sa
promotion. Todo-todo ang kanyang paglangis at paglagay sa pamamagitan ng mga
regalo. Ang mga ginawa niya ay nakatulong sa pagkamit ng pangarap niyang
ma-promote pagkalipas ng ilang taon. Ibig sabihin, walang pinag-iba sa sistema
ng ibang ahensiya – palakasan.
Nang mag-retire na siya, dinagdagan niya
ang kanyang na-confide sa pagsabi na totoong may mga pulis at mga opisyal na
nakakaduda ang kasarian. Kaya yong ibang na-promote sa mataas na pwesto, hirap
sa paglabas-labas sa TV upang magsalita dahil marami silang kilalang
sibilyan na nakakaalam ng tunay nilang
pagkatao. Baka daw may masabi silang hindi magustuhan ng mga sibilyang ito, at
ibisto’t siraan siya ng below the belt sa media. Inamin nga niya na ilan sa mga
senyor niyang pulis noon ay nagpahapyaw ng pagkagusto sa kanya subalit hindi
niya pinansin. Ang tinutukoy kong pulis ay may hitsura at dahil health
conscious, alaga niya ang katawan sa pagdi-gym na regular. Ang nakakatawa sa sinabi
niya, noon ay marami daw pulis na mahilig din magpa-facial, kaya hangga’t
maaari ay ayaw lumabas sa initan!
Yong nabanggit ko noong kaibigan sa isang
blog tungkol sa Arranque, na umaming huldaper, at ang sideline ay sumayaw sa
gay bar, nagsabi na may mga kostumer daw siyang umaming pulis, mga baguhan nga
lang. Marami na rin daw siyang naging kostumer na pulis at yong isa ay
nagsustento pa sa kanya. Yong isang naging masyadong malapit sa kanya ay
nag-confide na kung minsan daw basta day off, ay pumapasok ito (pulis) sa mga
sinehang may mga callboy na nagsi-service, at muntik pa daw madamay nang
ma-raid ang sinehan! Nahihiya daw siya (kaibigan ko) kung nasasalubong niya
noon ang mga kostumer niya na naka-unipormeng pulis kung araw. Malaking bagay
ang pakipagmabutihan niya sa mga mga pulis dahil napo-proteksiyunan din daw
siya kahit paano, kaya hindi naman niya inabuso. Maliban daw sa problema nila
sa kasarian na pilit nilang tinatago, wala daw siyang alam na naging kostumer
niyang pulis na nangotong. Masuwerte daw siya’t mababait ang mga naging
kaibigan niyang pulis.
Isang
araw, may nasakyan akong jeep na walang laman, kaya upang hindi antukin
at mabagot, ang driver ay tumirada ng kwento, hanggang mabanggit niya ang isang
mataas na opisyal sa gobyerno na kapitbahay raw nila noon kaya kilalang –kilala
niya. May problema daw ito sa kasarian. Nagulat ako dahil wala pang nanira sa
opisyal na hindi naman maangas kung interbyuhin sa TV at radyo. Mabait nga ito
at masipag pa.
Yong isa namang nagkwento, nagsabi na may
taga-northern city raw na dumadayo pa sa Maynila upang maghanap ng call boy
dahil sa kanilang lugar, mataas ang pwesto niya sa isang national agency, kaya
hindi pwedeng doon siya kumuha, lalo’t alam ng mga taga-roon na marami na
siyang anak. Ang nagkwento ay call boy
na nagsi-service sa taga-norte. Siya din ang nagsi-service noon sa isang
artistang nagpipilit magpaka-macho, na kung maghanap ng kaligayahan sa gabi ay
naka-cap at naka-dark glass kaya napapagkamalan daw itong adik kung minsan.
Dagdag pa ng call boy, karamihan daw sa mga naging kostumer niya ay
taga-showbiz, at may mga direktor din – karamihan din daw ay barat! Yong dating
matinee idol na tinitilian, hanggang ngayon, at na-link sa mga magagandang
artista, nakakasabay daw niya sa pag-istambay sa Cubao noon, pero hindi para
maghanap ng kostumer, kundi upang mangursunada ng mga estudyanteng lalaki na
nagsa-sideline bilang call boy.
Yan ang problema ngayon ng ibang may
sensitibong puwesto sa pamahalaan at pati na ng mga popular na artista, dahil
hindi sila ligtas sa pagbatikos at paninira. Kaya ang sabi nga ng iba, kung
ayaw daw ng isang tao na mabulatlat ang pagkatao niya, dapat iwasan niya ang
showbiz at pulitika.
Discussion