Ang Mga Magiging Pamana ni Pnoy

sa Mga Pilipino

Ni Apolinario Villalobos

Bukang-bibig ng mga tagapagsalita ni Pnoy na sa pagbaba niya ay may iiwanan siyang pamana…legacy. Sigurado yan at marami pa, tulad ng:

-Kagutuman…. na lalong umalagwa mula palang sa unang araw ng panunungkulan niya dahil itinalaga niya sa DSW ang wala namang napatunayang maayos na acoomplishment at mahilig magpalipat-lipat ng loyalty, si Dinky Soliman na ang mga proyektong laman ng isip ay hindi makatotohanan o realistic kaya hindi talaga nakakatulong sa mga nangangailangan. May mga “bureau” ang DSW na ang gamit ay palamuti sa flow chart of organizational chart dahil wala namang nagawa. Ang mga bureau na ito ay nakatalaga sa mga tukoy nang mga bahagi ng populasyon tulad ng kabataan, family, informal settler at iba pa. Bakit lalong dumarami ang mga rugby children at mga palaboy sa kalye? Bakit marami pa ring Badjao ang namamalimos at lalong dumami sa mga lunsod, hindi lang sa Maynila? Bakit nagkakawalaan ng mga donations? Bakit walang maipamahagi agad sa mga nangangailangan pag may nangyaring kalamidad? Sa Maynila lang, bakit lalong dumami ang mahihirap na hindi na halos makakain maski isang beses isang araw?

-Alanganing seguridad…na lalong naging manipis dahil lumakas pa ang loob ng Abbu Sayyaf na namamayagpag pa rin sa kabila ng kaliitan ng kanilang grupo at limitadong lugar na ginagalawan; hanggang ngayon ay hindi pa rin nahuhuli si Nur Misuari na sa tingin ng marami ay malaking banta sa sinusulong na Bangsamoro sa Mindanao, at pati na rin ang grupo ni Umbra Kato ng  humiwalay sa grupo ng MILF; hanggang ngayon ay wala pa ring malinaw tungkol sa usapin ng West Philippine Sea at lalo niyang pinatindi ang kaawa-awang kalagayan ng bansa nang ipatigil niya ang pagpapaayos ng paliparan sa Kalayaan Island na kahit buong mundo ay nagsasabi na napakamahalagang kasangkapang pangseguridad; at, ang problema sa NPA, ganoon pa rin…lalo pang lumala;

-Matataas na presyo…na pumirmanente na, at hindi na bumaba pa, simula nang magsiritan ang mga ito sa mga lebel na hindi man lang nagpabahala sa kanya;

-Korapsyon…na kahit na inilantad na sa kanya ay hindi niya binigyan ng gaanong pansin, at kahit na isabay niya sa pagbaba ang mga alalay niyang may mga kwestiyonableng performance, maiiwan nila sa mga opisinang pinanggalingan ang impression ng mga tiwaling gawain, na maaaring   gayahin, na ang pinakamatunog ay smuggling, kaya tuluy-tuloy pa rin ang mga pamamalakad na may ganitong bahid…at tuloy ang nakawan;

-Mga utang…na matindi na ang pagkakalobo, at sa tingin ng mga Pilipino ay wala nang pag-asang mabayaran pa ng mga henerasyong darating, kahit na ng mga kaapu-apu-apu-apu-apohan sa talampakan;

Sa isang banda, huwaran ang ginagawa niyang pagprotekta sa mga kaibigan, lubog man ang mga ito sa kontrobersiya. Marubdob ang pag-oobserba niya sa kasabihang “walang iwanan”. Pinakita rin niya na upang makaiwas sa heart attack, ay ngitian lamang ang mga problema.