Pastor Ariel Hernandez...Nagpapatunay na Posibleng Mabago ang Nasirang Buhay
Posted on Saturday, 5 November 2016
PASTOR ARIEL HERNANDEZ…NAGPAPATUNAY
NA POSIBLENG MABAGO ANG NASIRANG BUHAY
Ni Apolinario Villalobos
Nang magbukas ang Perpetual Village 5 sa
Bacoor City (Cavite) ay isa ako sa mga naunang tumira, at naging unang
Presidente rin ng Homeowners Association. Hirap kami noon dahil sa pagmamadali naming
lumipat agad ay hindi na namin hinintay na magkaroon muna ng street lights at
maayos ang mga kalsada. Todo tiis ang ginawa namin sa pagsuong sa trapik ng
Zapote, Las Piἧas sa pagpasok sa trabaho dahil wala pang Coastal Road noon.
Makalipas ang isang taon ay may lumipat sa
subdivision na mag-asawang galing sa Makati, sina Ariel at Precy Hernandez at
anak nilang musmos pang si Jaymie. Nang pasyalan ko sila upang i-welcome sa
lugar namin ay nalaman kong basketbolista pala si Ariel kaya agad-agad ay
pinakiusapan kong mgaging Sports and Youth Officer ng homeowners association.
Hindi naman ako napahiya dahil malugod siyang pumayag kahit may trabaho siya sa
bangko mula Lunes hanggang Biyernes at kung minsan ay hanggang Sabado. Hindi
ako nabigo sa pagtalaga sa kanya dahil makaraan lang ang ilang linggo ay naging
aktibo na agad ang mga kabataan sa lugar namin. Ang pagkilala sa kanya bilang
coach ng basketball ay nakarating hanggang sa “bukid” at mga
kalapit-subdivision na sakop din ng Barangay namin. Mula noon, basta mabanggit
ang basketball, si Ariel agad ang sasagi sa isip ng mga nakarinig. Noon pa lang
ay nakitaan ko na siya ng compassionate attitude – madaling dumukot ng pera para
sa mga nangangailangan kahit walang matira sa bulsa. Nai-intimidate lang ang
ibang hindi siya gaanong kilala dahil noong kabataan niya at nasa amin ay para siyang “pader”, malaki kasi ang
katawan,may katangkaran, at dumadagundong pa ang boses.
Si Ariel din ang humimok sa mga homeowners
na mag-jogging mula sa amin hanggang Imus Cathedral/Plaza tuwing Linggo ng
madaling araw. Walang magawa ang tamad gumising dahil nagtitiyaga siyang
manggising sa mga homeowners sa madaling araw, at sa laki ng boses niya ay
talagang mapapagising ang tatawagin niya. Isa rin siya sa nagpursige na mabuo ang
basketball court ng subdivision namin. Bumigay ang katatagan niya dahil sa
sobrang pakisama sa mga barkada na
humantong sa madalas niyang pakikipag-inumang naging sanhi naman ng palaging
pag-away nilang mag-asawa. Hindi sila
iba sa akin, kaya madalas ko siyang payuhan subalit dahil bata pa siya noon,
madalas din siyang makalimot sa mga pinapayo ko. Sa kabila ng lahat, hindi pa
rin nagkulang si Ariel sa pagtaguyod ng nasimulan niyang adhikain na
maipamahagi sa mga kabataan ang kaalaman niya sa basketball. Pati ang mga
magulang ng mga kabataan ay nahimok din niyang maglaro kung may espesyal na
okasyon o di kaya ay bilang pampalipas ng oras.
Makaraan ang ilang taon, lumipat sila sa
Camella Homes ng Bayang Luma 3, sa Imus City. Malaking bagay ang paglipat nila
dahil maski papaano ay nailayo siya ni Precy sa mga barkadang mahilig uminom.
Subalit hindi rin maiwasang siya ay pasyalan ng mga ito, at nadagdag pa ang mga
bago kaya naudlot ang pagtahak sana niya sa “Bagong Landas”. Ganoon pa man ay
itinuloy pa rin ni Ariel ang pakikibahagi ng kaalaman sa basketbol sa mga
kabataan ng Barangay Lumang Bayan 3 na nasimulan niya noong 2006. (Ang tungkol
sa adbokasiya sa larangan ng basketbol ay iba-blog ko nang hiwalay dahil
makulay din ang sinuong niyang mga pagsubok upang tuluyang magtagumpay at lalo
pang makilala.)
Humantong ang hindi pagkakaunawaan ng
mag-asawa sa tampuhan hanggang pansamantalang iwanan si Ariel ng kanyang asawa upang
makitira sa anak nilang si Jaymie na may pamilya na. Ang tikisan ay inabot ng
halos isang taon, subalit naging tulay ang panganay niyang kapatid at bayaw na sina Nora at Jett Crisostomo upang mapahinuhod si Precy na bumalik sa bahay nila. Sa pagkakataong ito
ay naging aktibo sila sa spiritual sharing kaya nag-host na rin sila ng Bible
Study sa kanilang garahe. Dahil nakitaan si Ariel ng pagpupunyaging magbago,
pinag-aral siya upang maging pastor ng WWCF-Imus sa pamumuno ni Pastor Eli Famorcan.
Kabilang si Pastor Ariel ngayon sa mga ministro ng Word for the World Christian Fellowship-Worldwide at nakatalaga sa Noveleta. Sa grupo ng
mga pastor, siya ang “pinakamatanda” pagdating sa edad, subalit “pinakabata”
pagdating sa karanasan dahil nagsimula siya sa pagmi-ministro noon lang 2010.
Hindi madali ang maitalagang ministro ng simbahang bagong “tanim” sa isang
komunidad dahil kailangan ang ibayong pagpapakilala upang makaakit ng mga
miyembro. Masuwerte ang mga pastor na sinusundan ng mga dating kapanalig dahil
nakakatulong sila sa pagpapalago ng sampalataya. Kasama rin ang responsibilidad sa pagkalap ng
pondo dahil ang inaasahan lang ay mga love offerings o tithes ng mga kapanalig.
Ganoon pa man ay tiniis ni Pastor Ariel ang lahat ng pagsubok nang siya ay palipat-lipat na italaga sa Imus, General
Trias, at sa kasalakuyan ay sa Noveleta.
Buong pagpapakumbaba niyang inaamin na
mahina siya sa Ingles, kaya hangga’t maaari ay Tagalog ang ginagamit niya.
Epektibo at maganda ang ginagawa niyang paggamit ng Tagalog at binabatay naman
niya ang mga pinamamahagi niya sa mga tunay na pangyayari sa paligid at buhay
ng tao. Ang isang payak na mensahe mula sa Bibliya, halimbawa, ay nagagawa
niyang palawakin upang mai-apply sa buhay ng mga nakikinig sa kanya sa
pamamagitan ng pagbigay ng mga halibawang nakikita sa paligid.
Ang “preaching style” niya ay hindi siguro
niya sinasadyang maging hawig sa ginagamit ng mga sikat na “Born Again
Christian” preachers na ang mga pagtitipon ay dinadagsa ng libu-libong
tagasunod. Hindi siya ang tipo ng preacher na halos lahat ng sinasabi ay quoted
mula sa Bibliya na sa tingin ko ay “complicated” dahil magdudulot ng kalituhan
sa mga nakikinig. Paano halimbawang maitanim sa isip ng nakikinig ang tungkol
sa hypocrisy o pagkukunwari kung puro galing sa Bibliya ang sasabihin,
samantalang marami naman ang puwedeng banggitin na mga pangyayari sa paligid na
siyang magbubukas ng kanilang isipan?
Samantala, ang nangyari kay Pastor Ariel ay
pagpapatunay na lahat ng tao na may hangaring magbago ay may pagkakataong
matamo ito basta siya ay magsisikap. Nakakabilib din ang pag-iwas ng kanyang
asawa dahil sa hindi nila pagkakaunawaan noon kaya hindi humantong sa tuluyan
nilang paghihiwalay. Maidadagdag dito ang pagpursige ng mga kaibigan nilang namagitan
kaya ang lamat ng pagsasama nilang mag-asawa ay tuluyang natapalan. Upang lalo
pang tumibay ang love na naging stronger the second time around, nagba-bonding
ang buong pamilya sa bahay ni Jaymie, kasama ang asawang si Aris (Gatdula), at dalawang
anak na sina Lance Quint at Luke James. Nag-iisang anak si Jaymie na hindi
natuloy sa pagka-abogada tulad sana ng kanyang lolo na ama ni Ariel, subalit
mapalad namang nakapagtrabaho sa Regional Trial court sa Las Piἧas. Si
Precy naman ay sa Regional Trial Court ng Imus nagtatrabaho.
Mapalad si Pastor Ariel dahil kabilang sa mga naniniwala sa kanya ay ang
kasalukuyang mayor ng Imus City na si Emmanuel Maliksi na kumuha sa kanya
bilang Sports Consultant simula pa noong 2008, at si Joe Lipa, Consultant ng
Mahindra-Kia, na nakakatulong upang makakalap siya ng sports scholarship para
sa mga karapat-dapat na naging bunga ng Basketball Clinic na ginagawa ng King
David Basketball Camp. Maraming napariwarang kabataan ang napabago ng
Basketball Clinic nina Pastor Ariel. Ang iba ay lalong nagkaroon ng tiwala sa
sarili kaya nakatapos ng pag-aaral, o naging manager sa kumpanyang pinasukan at
ang iba ay nakapagtrabaho sa ibang bansa.
Tinutugaygayan si Pastor Ariel ng
alituntunin niya sa buhay tungkol sa pagkakaisa ng mga tao na maaaring mangyari
kung iiral ang unawaan sa isa’t isa, lalo na ng iba’t ibang mga pananampalataya
o relihiyon. Nanliit lang ako nang sabihin niya sa akin na ang alituntuning yan
ay lalo pang pinatibay ng mga nakita niyang mga ginawa ko at pakiharap sa iba’t
ibang tao, sino man o anuman ang kanilang paniniwala, noong sa subdivision pa
namin sila nakatira. Sa kababasa din daw niya ng mga isinusulat ko ay lalo pang
tumibay ang paniniwala niya tungkol sa
“universal love” na dapat ay walang hangganan. Tumaba naman ang puso ko nang
banggitin niyang ipinagmamalaki niya ako sa mga kapwa niya pastor at mga
kaibigan….subalit higit sa lahat ay masaya ako dahil may nagpapakalat pala ng
adbokasiyang naging timon ko sa buhay….at isang New Christian pastor pa!
Discussion