Ang "Close...Open, Close...Open"
Posted on Saturday, 28 June 2014
Ang
“Close…Open, Close…Open”
Ni Apolinario Villalobos
Para sa mga Pilipino, ang pinakapalasak na
unang leksiyon na itinuturo sa isang bata, kahit sanggol pa lang ay ang pagturo
ng “close…open”, iminumuwestra sa kanyang kamao kung paano gawin. Liban pa ito
sa pagpapa-cute ng mata o pagpapangiti. Subalit ang napatatak yata ng malalim
sa isip ng bata ay ang “close…open”.
Kalaunan, ang mga lumaki at naging
propesyonal na at sinuwerteng maging bahagi ng pamahalaan sa ano mang paraan,
subalit tiwali, ay unconsciously nagagamit ang “close… open”, subalit
pabaligtad, nagiging “open.. close” – sa pagbukas…sara ng mga maliliit na kaha
muna upang mang-umit ng lamang pera. Ang mga lalong sinwerte na maging opisyal,
hindi lang maliliit na kaha ang ino-“open…close” kundi mga folder ng financial
records at projects upang malaman kung gaano kalaki ang makokomisyon. Ang lalo
pang sinuwerte upang maging kongresista o senador, kaban na ng bayan ang
ino-“open…close”. Ang tawag diyan ay progress!
Ang mga minalas na kakasuhan daw, nag-oopen
ng bibig upang ipagpilitang wala silang kasalanan, subalit para sa mga
Pilipinong nagsawa na sa kamalasaduhan nila, closed na ang mga tenga. May mga
pinik-ap na kaya in-“open” ang pinto ng maaliwalas nilang kwartong maliit upang
doon ay magmuni-muni kung “closed” na ba sa kanila ang pinto ng pag-asa.
Samantala, “open…close” ang pinto ng kwarto
nila para sa walang patid na mga kapamilya at mga alipures na pilit nang-uuto
sa kanila na kaya pa daw nilang tumakbo dahil popular sila. Dapat sa mga temang
na mga alipures na namimintog ang mga bulsa ng mga perang inabot sa kanila
upang maging consistent na supporter daw, ay i-close na lang ang kanilang mga
bibig.
Discussion