Ang Lugaw na May Twist

Ni Apolinario Villalobos

Dahil talagang walang mapapala sa mga tau-tauhan ng gobyerno pagdating sa mga isyung may kinalaman sa pagkain lalo na sa bigas, kailangan nang dumiskarte ang Pilipino. Hatiin ang konsumo ng kanin, at upang magawa ito, maglugaw sa halip na magsaing. Ang tamang bulto ng nalutong bigas ay lumalabas kapag ito ay nilugaw dahil sa pagkakahakab ng mga butil. Kung isasaing ang bigas, naluluto ito ng siksik. Ibig sabihin, ang katumbas ng isang cup na sinaing ay dalawang cup ng nilugaw . Kaya pala ang mga intsik na lugaw ang kinakain ay hindi matataba o obese dahil tama lang ang dami ng kaning lugaw ang pumapasok sa katawan nila, samantalang ang mga taong nasanay sa sinaing ay doble ang dami ng pumapasok sa katawan. At, kaya naman pala maraming kanin ang naaaksaya, talagang sobrang di-hamak ang naihahain sa harapan ng mga kumakain nito.

Ang kainaman ng lugaw kapag kinain, ay sigurado na ring may papasok sa katawan na kailangang dami ng tubig, dahil masabaw ito. At, upang lalong makatipid sa gas panluto at oras, kung gulay ang iuulam, maaari na ring isabay ang mga ito sa pagluto. Para lang nagluto ng arroz caldo pero hindi manok ang inihalo kundi mga gulay. Para hindi malamog ang mga gulay, hintaying halos malapit nang maluto ang lugaw bago ilagay ang mga gulay na ang pagkasunud-sunod sa paglagay sa lutuan ay depende sa tagal ng kanilang paglambot. Kung karne ang panghalo, unahing iluto muna ang karne upang lumambot bago ilagay ang bigas. Tantiyahin ang dami ng tubig upang hindi matuyuan. Ang isa pang pwedeng gamitin sa halip na karne ay buto-buto, dahil di-hamak na masustansiya din ito. Ang pagtimpla ay maaaring gawin habang niluluto ang lugaw na parang nagluluto ng regular na arroz caldo.

Ang itinuro ko sa mga kaibigan ko sa Tondong hindi makatiis na hindi kumain ng ulam na may karne, ay bumili na lang sa karinderya ng mga ito at ihalo sa lugaw na iluluto, piliin ang menudo, giniling o iba pang ulam na ang halo ay tinadtad na karne. Sa isang kilong bigas na lulugawin, ang dalawang order na menudo na binili sa karinderya ay sapat nang panghalo. Maaari rin magluto ng dinilisang lugaw. Isangag muna sa konting mantika ang dilis sa kaldero at kung luto na, haluan ng sibuyas at bawang, at isangkutsa, dagdagan ng tubig na ang dami ay panlugaw, at ihalo ang bigas. Kung halos matuyuan, dagdagan ng tubig, hanggang maluto. Ang mga lutong lugaw ay pwede rin sa mga seasoned citizens na halos hindi na makanguya ng pagkain dahil sa kawalan ng ngipin o may mahinang pustiso.

Sa pagluto ng lugaw, gumamit ng ordinaryong bigas na pinakamura maski ang magandang klase ng NFA rice, at para bumango, sapawan ng ilang pirasong dahon ng pandan. Dapat alalahanin ng mga kinakapos sa budget na lahat ng paraan ay dapat subukin upang makaraos. Ganito dapat ang payo, hindi tulad ng parunggit ng isang taga-Malakanyang na nagsabing ang gusto daw ng mga naghihirap na Pilipino  ay  bigas na libre at mabango! Ang sinabi niyang ito ay nag-ugat sa reklamo ng mga mamimili  tungkol sa isang variety ng NFA rice na talaga namang amoy gamot na maaaring inisprey dito upang hindi masira ng mga kutong-bigas! Siya kaya ang hainan ng ganitong klaseng nilutong bigas? Baka itakwil niya ang kanin! Siya rin yong nagsabi ng “tiis-tiis muna”. Siya kaya ang gutumin? Matitiis kaya niya? Malamang na sa panlalambot ng kanyang mga tuhod, maski daang matuwid na sinasabi ng pinagsisilbihan niya ay hindi niya kayang bagtasin!

May nag-share sa akin ng isang Bisayang incantation upang matanggal ang kamalasan sa buhay na dulot ng mga taong madudunong daw, ito ay: “hawã, hawã… pesteng yawã!” (go away, go away… devil pest!). Isa itong verbal therapy…pwedeng i-chant. Pero huwag gawin habang kumakain ng lugaw na masarap na ay masustansiya pa, at baka hindi matunawan.