Kalayaan

ni Apolinario Villalobos

Minimithi ng lahat, itong kalayaan kung tawagin

Walang pagkagapos sa tanikala, pati damdamin

Mitsa ng pag-aklas noon pa mang unang panahon

At ang sindi’y nag-aapoy sa lahat  ng pagkakataon.

Maraming buhay ang naibuwis dahil sa kalayaan

Masagana ring dugo ang dumanak sa mga digmaan

Dahil ang sindi ng mitsa ay hindi maaaring patayin

Ng mapang-abuso, at mga nanunupil ng damdamin.

Dahil sa kalayaan ay marami na ring tao ang nakilala

Mga bayaning nagbuwis ng buhay para sa inang bansa

Mga pangalan ay naitala sa mga pahina ng kasaysayan

Hindi mababaon sa burak ng limot, magpakaylan man.

Hitik ang Pilipinas sa mga bayani, may tapang at talino

May paninindigan silang maipagmamalaki nating ninuno

Mga  dayuha’y di pa man dumating sa ating dalampasigan

Malalim nang nakatanim sa puso at diwa nila ang kalayaan.

Subali’t ngayo’y ibang klaseng kalayaaan ang pinaglalaban -

Kalayaan mula sa pagkagahaman ng ilan nating kababayan

Pagkagahaman sa kayamanang kaydali nilang nakukulimbat

Sa kaban ng bayan na natira para sa Pilipino’y hindi na sapat.

Sa bagong panahon ay ibang pakikibaka ang ginagawa natin -

Laban sa mga garapal at may masidhing sakim na damdamin

Nabulagan ng kinang ng yaman na kung ituring nila ay kanila

Nakakahiyang mga Pilipino, walang puso, walang konsiyensiya!